Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2017/31730 E. 2019/5086 K. 08.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/31730
KARAR NO : 2019/5086
KARAR TARİHİ : 08.05.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Beraat

Sanıkların güveni kötüye kullanma suçundan beraatına ilişkin hükümler, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan …’ün, eşinin vefatından sonra kendisine kalan … plakalı aracı yaşlı olması ve ehliyeti bulunmaması nedeniyle kullanamadığından, baba-oğul olan sanıklara zaman zaman ihtiyacı olduğunda kendisini bir yere götürmeleri, bunun karşılığında da aracı kendi işlerinde kullanmaları için teslim ettiği, bir süre sonra aracı geri istediği halde sanıkların aracı iade etmedikleri iddia edilen olayda;
Sanıkların savunmalarında, katılana ait aracın bir süre kendilerinde kaldığını, daha sonra katılanın isteği ve bilgisi üzerine aracı satılması için tanıdıkları olan … aracılığıyla galerici …’a teslim ettiklerini, katılanın da galericiyle bizzat görüştüğünü, sonrasındaki süreci ise bilmediklerini beyan ettikleri, tanık sıfatıyla ifadesine başvurulan tanık …’in de sanıkların savunmalarını doğrulayarak, arabanın bir müddet galeride kaldığını, ancak galeride satılmaması üzerine galericinin kendisini arayarak sanık …’e ulaşamadığını, aracı gelip almalarını söylediğini, kendisinin de galericiye aracın sahibini aramasını ve onların ilgilenmesini beyan ettiği, bu konuşmanın şikayet tarihinden yaklaşık üç yıl önce olduğu anlaşılmakla; sanıkların atılı suçu işlediklerine dair, inkara yönelik savunmalarının aksine mahkumiyetlerine yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gerekçesiyle verilen beraat hükümlerinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda, atılı suçun işlendiğinin sabit olmadığı gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA, 08/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.