YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/31549
KARAR NO : 2021/1773
KARAR TARİHİ : 23.02.2021
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : TCK 158/1-d, 62, 52, 53,
TCK 207/1, 62, 53 md gereği mahkumiyet
Nitelikli dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından sanık hakkında kurlan mahkumiyet hükümleri sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık …’nın daha önce aynı işyerinde birlikte çalıştığı katılan …’ye ait nüfus cüzdanı suretini bir şekilde ele geçirip katılan adına kayıtlı olan, fakat kullanılmayan 506 720 89 01 numaralı hazırkart hattını faturalı hatta geçirmek istediğini ve taahhütle android telefon kampanyasından faydalanarak cep telefonu almak istediğini beyanla tanık …’nin çalıştığı … iletişim A.Ş’ne başvurduğu, bu işyeri yetkililerinin sanığı daha önce kendilerinden faturalı hatlar almasından ve ödeme ya da tarife sorgulamasından dolayı tanıyıp samimi oldukları, sanığın hattın kendisine ait olduğunu, fakat kayden başkasının üzerine olduğunu söylemesi üzerine tanık …’ın hat sahibinin gelmesi gerektiğini sanığa bildirdiği, sanığın başlangıçta hat sahibi olan katılan yerine imzayı kendisinin atma teklifinin kabul edilmemesi üzerine telefonla bir şahsı çağırdığı, katılan … gibi davranan gelen şahısla birlikte işyerine gelip katılan adına sahte olarak bireysel aboneler için numara taşıma formu ve bireysel abonelik başvuru formu düzenleyerek katılana ait nüfus cüzdanı fotokopisi ile faturasız hattı faturalı hatta taşıdığı, ve katılan adına taahhütname vermek suretiyle faturaya bağlı olarak Samsung İ7500 marka bir cep telefonunu aldığı, daha sonra bu faturalı hattan ve telefon borcundan dolayı katılan adına tahakkuk ettirilen borçları ödemeyerek haksız menfaat edindiği iddia olunan olayda;
1- Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulan hükme yapılan itirazların incelenmesinde;
Sanığın katılanın nüfus cüzdanı suretini ele geçirip katılan adına kayıtlı hattı faturalıya taşıyıp taahhütlü telefon alarak menfaat temin ettiği anlaşılmakla, mahkemenin kabul ve uygulamasında isabetsizlik bulunmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA,
2- Sanık hakkında özel belgede sahtecilik suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükümden önce 10.11.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan,56.maddesinin 2.fıkrasındaki “İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında abonelik bilgileri konusunda gerçek dışı belge ve bilgi verilemez” ve 5. fıkrasındaki “Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz” hükmü karşısında; özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’nun 56. maddesindeki suçu oluşturduğu ve sanığa önödeme önerisinde bulunularak sonucuna göre hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden ‘özel belgede sahtecilik’ suçundan hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanığın sübuta dair temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.