Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2017/31384 E. 2021/1562 K. 17.02.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/31384
KARAR NO : 2021/1562
KARAR TARİHİ : 17.02.2021

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 158/1-f-son, 62, 52, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm katılan ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, katılan …’un aracından çalınan boş çeki sahte olarak 10/03/2009 keşide tarihli, 8.500 TL bedelli olarak tanzim ederek kullandığı ve mağdur …’e, aralarındaki ticari ilişki karşılığında verdiği, bu şekilde üzerine atılı suçu işlediği iddia olunan olayda; suça konu çekteki keşideci imzasının katılan …’a ait olmadığına ilişkin Adli Tıp Kurumu raporu, sanığın çeki kendisine verdiklerini iddia ettiği kişiler ile aralarındaki alışverişe ilişkin herhangi bir belge ibraz edememesi ve sözkonusu kişilerin suça konu çekte cirolarının bulunmadığı anlaşılmakla, sanık savunmaları, katılan ve mağdur beyanları ile dosya kapsamı itibariyle sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünde bir isabetsizlik görülmemiş ise de; yargılama aşamasında sanıktan şikayetçi olmadığını beyan eden mağdur … vekili tarafından hüküm tarihinden sonra dosyaya sunulan 09/10/2014 havale tarihli dilekçe ile, yargılama devam ederken sanık tarafından müvekkilinin tüm zararlarının karşılandığının beyan edildiği anlaşılmakla, mağdur … ya da vekiline, sanık tarafından zararının tamamen veya kısmen giderilip giderilmediği, kısmi ödeme varsa 5237 sayılı TCK’nın 168/4 maddesi kapsamında kısmi ödemeye rızası olup olmadığının sorularak, sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168/2 maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.