Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2017/31237 E. 2019/4679 K. 02.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/31237
KARAR NO : 2019/4679
KARAR TARİHİ : 02.05.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 50/1-a, 52. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan,, sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın … Kuyumculuk isimli iş yerinin sahibi olduğu, katılanın daha öncesinde de alışveriş yaptığı işyerinde çalışan tanık …’a 4.000 TL para verip aldığı 45.45 gram 22 ayar bileziği muhafaza edilmesi için iş yerine bıraktığı, karşılığında da bir kartvizit aldığı, sonrasında sanığın başkalarını dolandırdığını duyup şikayetçi olduğu, sanığın altın yada karşılığı parayı iade etmediği, bu suretle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanık savunması, katılan ve tanık beyanı ile tüm dosya kapsamından suçun sanık tarafından işlendiğinin sübut bulduğuna ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık ve müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
1-)Katılandan muhafaza için aldığı altın yada karşılığı parayı iade etmediği şeklinde gerçekleşen eyleminde sanık ile katılan arasındaki ilişkinin altın alım satımıyla sınırlı olduğu ve altın yada karşılığı parayı işyerinde işletmek için aldığına dair bir anlaşmanın da bulunmaması, suça konu altının sanığın ifa ettiği bir hizmet veya meslek dolayısıyla kendisine tevdi ve teslim edilmemiş olması, bu kapsamda kanunda tanımlanan mahiyette bir hizmet ilişkisinin bulunmaması sebebiyle, sanığın eyleminin, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma kapsamında kalan ve TCK’nın 155/1 maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm tesisi,
2-)Kabule göre de; Sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının, TCK’nın 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesi sırasında günlüğü 30 TL’den denilmesine rağmen 20 TL’den çevrilmesi suretiyle hükümde çelişkiye neden olunması,
Kanuna aykırı olup, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 02/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.