Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2017/30384 E. 2020/12889 K. 23.12.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/30384
KARAR NO : 2020/12889
KARAR TARİHİ : 23.12.2020

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nun 158/1-f, 168/2, 62/1, 52/2-4, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Değişen suç vasfı itibariyle nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mağdurun, sahibinden.com isimli internet sitesi vasıtasıyla sanık ile telefonlarını takas yapmak üzere anlaştıkları, bu anlaşma gereğince mağdurun kendisine ait telefonu ve üzerine ilave ettiği 130 TL parayı sanığa gönderdiği, sanığın ise parayı ve telefonu teslim almasına rağmen mağdura kendi telefonunu göndermediği,bu suretle sanığın atılı suçu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanık savunması, mağdur beyanı ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın suçu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan, sanığın mahkumiyetine ilişkin mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Anayasa Mahkemesinin, TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanık müdafiinin, sanığın atılı suçu işlemediğine, suç kastının bulunmadığına, girdiği bulalım sonucu mağdura telefonu gönderemediğine ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, 23.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.