Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2017/29952 E. 2020/12386 K. 16.12.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/29952
KARAR NO : 2020/12386
KARAR TARİHİ : 16.12.2020

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM: TCK’nın 158/1-f, 62, 53 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Müştekinin internette araç satış ilanı gördüğü, ilandaki telefon numarasını arayarak sanık ile pazarlık yaptığı, sanığın talebi üzerine sanığın hesabına 400,00 TL kapora gönderdiği, ancak daha sonra sanığın telefonuna ulaşılamadığı, bu suretle sanığın nitelikli dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanığın sair temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddi, ancak;
1- 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine aykırı olarak gün adli para cezasının hesabı sırasında uygulanan yasa maddesi ve fıkrası gösterilmeksizin yazılı şekilde hüküm tesisi,
2- 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 günlü 2014/140 – 2015/85 sayılı ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53. maddesinin bazı fıkralarında yer alan hükümlerin iptaline dair kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirdiğinden, hükmün 5320 sayılı yasanın 8. maddesine göre yürürlükte bulunan 1412 sayılı 5320 sayılı yasanın 8.maddesine göre yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASI, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı yasanın 322. maddesi uyarınca,
Gün adli para cezasının belirlenmesine ilişkin hükümlere “…33 gün karşılığı günlüğü 20,00 TL’den olmak üzere…” ibaresinden önce gelmek üzere “5237 sayılı TCK’nın 52/2. maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi,
TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın hükümden çıkartılması, bunun yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas – 2015/85 karar sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2-3. madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve diğer kısımlarının aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.