YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/28575
KARAR NO : 2020/12817
KARAR TARİHİ : 23.12.2020
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 158/1-a-h, 62, 52/2, 53/1-2-3 ve 58/6-7. maddeleri gereğince mahkumiyet
Sanığın nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, … San. Tic. Ltd. Şti’nin yetkili temsilcisi olduğu ve … Turizm isimli işyerinde hac organizasyonu üzerine faaliyet yürüttüğü, bu kapsamda katılanı hacca götüreceği bahanesi ile toplamda 8.800 TL aldığı halde, katılanı hacca göndermediği gibi aldığı parayı da iade etmediği ve işyerini terk ettiği anlaşılmakla; eylemin TCK’nın 158/1-a-h maddesinde düzenlenen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturduğunu takdir eden mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş; adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğinin ihtar edilmesi hususunun, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 23/01/2018 karar tarihli, 2015/962 esas ve 2018/16 karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere; 5237 sayılı TCK’nın 52/4. maddesindeki düzenlemeye aykırı olmaması ve 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde 6545 sayılı Kanun ile yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesinin mümkün olması nedeniyle bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, atılı suçu işlemediğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
Sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında uygulama maddesi olarak 5237 sayılı TCK’nın 52/4. maddesi gösterilmeyerek, CMK’nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının taksitlendirmeye ilişkin kısmına “TCK’nın 52/4. maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
.