Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2017/2767 E. 2018/626 K. 05.02.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/2767
KARAR NO : 2018/626
KARAR TARİHİ : 05.02.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Beraat

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın katılan şirketin satış ve tahsilat yetkisine sahip çalışanı olduğu, gerçekleştirdiği satışlar sonucunda tahsil ettiği bedelleri şirkete teslim etmeyerek, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda;
05.07.2012 tarihli bilirkişi raporunda incelemenin dosyada mevcut belgeler ve şirket defteri kayıtlarından sanığın söz konusu müşterilerden ne kadar tahsilat yaptığı ve bu tahsilatlardan ne kadarının katılan şirkete vermediğinin tespitinin mümkün olmadığı, tahsilatlara ilişkin makbuz örneklerinin dosya içinde bulunmadığı, sanığın hangi tarihler arasında katılan şirkette çalıştığına ilişkin belgelere rastlanmadığı, bu nedenlerle de sanığın tahsil ettiği paraları katılan şirkete vermediği yönünde somut delilin elde edilemediği görüş ve kanaatinin bildirilmesi karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından; iddia edilen tarihler arasındaki katılan şirkete ait ticari defter kayıtları, bilgisayar, muhasebe ve ödeme kayıtları, banka kayıtları ile diğer tüm belgelerin getirtilerek incelenmesi, bütün delillerin toplanmasından sonra dosyanın yeniden bilirkişi kuruluna tevdiinin sağlanarak, sanığın, katılan şirkete ödemesi gerekip de uhdesinde tuttuğu para olup olmadığı, var ise miktarı hususlarında ayrıntılı ve Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde bilirkişi raporu alınması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinin gerektiğinin gözetilmeyerek eksik inceleme ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 05/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.