Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2017/26378 E. 2017/27724 K. 18.12.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/26378
KARAR NO : 2017/27724
KARAR TARİHİ : 18.12.2017

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanıklar haklarında, TCK’nın 157/1, 52 ve 53. maddeleri uyarınca mahkûmiyet

Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkûmiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Denizli 4. Ağır Ceza mahkemesi ile Çameli Asliye Ceza Mahkemesi arasında çıkan görev uyuşmazlığı sonucunda, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 29.09.2014 tarih ve 2014/8606-9196 sayılı ilamıyla Çameli Asliye Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verildiği, halen geçerliliğini sürdüren 10.06.1942 gün ve 26-16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı ile Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 09/05/2017 tarih 2014/469 Esas ve 2017/260 Karar sayılı kararında da vurgulandığı üzere merci tayini kararları kesin olup, tekrar değerlendirme konusu yapılamayacağı belirlenmekle yapılan incelemede;
Sanıkların, fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ederek … plakalı çalıntı araca sahte olarak düzenlenen … plakayı takarak, yine düzenledikleri sahte ruhsat ile nüfus cüzdanını kullanarak katılanlardan menfaat temin ettiklerinin anlaşıldığı olayda;
1-Sanık … hakkında verilen temyiz isteminin reddine dair ek karara yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda verilen hükmün kendisine 06.10.2015 tarihinde tebliğ edilmesine rağmen yasal süresi geçtikten sonra 20.11.2015 günlü dilekçesiyle inceleme talebinde bulunduğu anlaşılmakla, temyiz isteminin reddine dair 07.12.2015 tarih ve 2014/104-2015/97 sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik yapılan temyiz itirazlarının reddiyle anılan ek kararın ONANMASINA,
2-Sanıklar … ve … haklarında verilen hükümlere yönelik yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Noterlik bir kamu hizmeti olmasına rağmen, kamu kurumu niteliğinde bir kuruluş değilse de, sanıkların, bir suç işleme kararı kapsamında trafik idaresinin maddi varlığı niteliğindeki suça konu plaka ve motorlu araç trafik tescil belgesi ile nüfus müdürlüğünün maddi varlığı olan nüfus cüzdanını kullanmak suretiyle sahte noterlik belgesi düzenletip kullandıklarının anlaşılması karşısında; nüfus ve emniyet müdürlüklerinin araç olarak kullanılmış olmaları nedeniyle sanıkların TCK’nın 158/1-d maddesinde yer alan nitelikli dolandırıcılık suçundan cezalandırılmaları gerektiği gözetilmeden, suçun vasfında yanılgıya düşerek, aynı kanunun 157. maddesi gereğince hüküm tesis edilmesi,
Kabule görede;
Sanıklar hakkında basit dolandırıcılık suçundan hüküm kurulduğundan hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren6763 sayılı Kanun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nun 253 ve 254 madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,
Kanuna aykırı olup, sanıkların temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, aynı kanunun 326/son maddesi gereğince sonuç ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış haklarının gözetilmesine, 18.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.