YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/201
KARAR NO : 2017/6288
KARAR TARİHİ : 20.02.2017
Dolandırıcılık suçundan sanık …’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 158/1-k-son, 35/2, 50/1-a ve 52/2. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk Lirası ve 7.300,00 Türk Lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 58/6. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Sivas 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 11/12/2012 tarihli ve 2010/301 esas, 2012/250 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 01/11/2016 gün ve …..-105-58…..-2016 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası … Cumhuriyet Başsavcılığının 19/12/2016 gün ve 2016/386820 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
5237 sayılı Kanun’un 58/6. maddesine göre, tekerrür hâlinde hükmolunan cezanın, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ve aynı maddenin 8. fıkrasında yer alan mükerrirlerin mahkûm olduğu cezanın infazı ile denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasının kanunda gösterilen şekilde yapılması gerektiği biçimindeki düzenlemeler doğrultusunda, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 108/1-c maddesinde, tekerrür hâlinde işlenen suçtan dolayı mahkûm olunan süreli hapis cezasının dörtte üçünün infaz kurumunda iyi hâlli olarak çekilmesi durumunda, şartla salıverilmeden yararlanılabileceği ve ancak aynı maddenin 2. fıkrasına göre, tekerrür sebebiyle şartla salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağına dair hükümler içerdiği nazara alındığında, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanabilmesi için hapis cezasına hükmedilmesi gerektiği cihetle, hakkında para cezasına hükmedilen sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
TCK’nin 58 ve 5275 sayılı Kanun’un 108. maddeleri uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanabilmesi için, önceki cezanın hapis ya da adli para cezası olmasının bir önemi bulunmamakta ise de, tekerrür hükümlerinin uygulamasını gerektiren son cezanın hapis olmasının zorunlu olması karşısında; hükümlü hakkında adli para cezasına hükmolunmasına rağmen 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesi gereğince tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görülmekle, Sivas 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen, 11.12.2012 gün ve 2010/301-2012/250 sayılı kararın, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle hüküm fıkrasından TCK’nın 58. maddesi uyarınca hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi ilişkin kısmın tamamen ÇIKARILMASINA, hükmün diğer bölümlerinin aynen korunmasına, 20.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.