YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/19432
KARAR NO : 2017/19579
KARAR TARİHİ : 04.10.2017
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 52/2-4 ve 53/1-2-3 maddeleri gereğince mahkumiyet
Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, inceleme merciinin Yargıtay’ın ilgili dairesi olduğu ve sanığın 17/10/2014 tarihli dilekçesi ile eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunduğu anlaşıldığından, mahkemenin 30/10/2014 tarih ve 2014/58 E, 2014/324 K sayılı ek kararı yok hükmünde olduğundan, anılan ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
Sanığın, yokluğunda verilip sorgusunda bildirdiği adresine 24.09.2014 tarihinde tebliğ edilen hükme karşı vermiş olduğu 17.10.2014 tarihli temyiz dilekçesi ekinde sunduğu Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Dekanlığı tarafından düzenlenen 16.10.2014 tarihli rapora göre, sanığın rahatsızlığı nedeniyle tedavi gördüğü hastaneden 22.09/2014 tarihinde taburcu olduğu, ancak 45 gün süreyle hastaneye yakın bir merkezde (Ankara) bulunmasının istendiği, ancak, sanığın Niğde ilindeki adresine tebligat yapıldığı, sanığın da bu rapora dayanarak eski hale getirme talebinde bulunduğu anlaşılmakla, yasal ve haklı nedene dayanan eski hale getirme talebinin kabulü ile temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen dolandırıcılık suçu nedeniyle, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, 04/10/2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.