YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/1682
KARAR NO : 2017/19748
KARAR TARİHİ : 09.10.2017

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 51 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan …’in kendisine ait Bakırköy ilçesi 77 pafta 714 ada 53 parsel sayılı taşınmazına inşaat yapmak üzere proje çizimi ve belediyede gerekli işlemlerin yapılması için mimar olan sanık … ile anlaştıkları, aralarında 17/05/2007 tarihinde yaptıkları sözleşmede sanık olan mimara ödenecek bedel ve inşaat için gerekli resmi harç ve giderlerin ne şekilde karşılanacağının belirttildiği, sanığın aradan geçen zamana rağmen, gerekli izni almaması üzerine işi araştıran katılanın belediyeye harç yatırılacak şekilde kendisinden alınan paraların, önce belediyeye yatırıp sonra geri alınmak suretiyle sanığın uhdesine geçirdiğinin tespit edildiği, bu şekilde sanığın üzerine hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia olunan olayda;
Sanık savunması, katılan ve tanıkların beyanları, tahsilat makbuzları ile dosya kapsamında sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair mahkemenin mahkumiyet yönünde kabulünde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Uzun süreli hapis cezasıyla mahkum olan ve bu cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi gereğince güvenlik tedbirlerine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanık hakkında belirlenen temel gün adli para cezasının, para cezasına çevrilmesi sırasında uygulanan kanun maddesi olan TCK’nın 52/2. maddesinin gösterilmeyerek 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine aykırılık oluşturulması,
Kanuna aykırı olup, bu sebeplerle hükmün, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK ‘nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu durum aynı kanunun 322. maddesi gereğince yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, gün adli para cezasının, para cezasına çevrildiği hüküm
fıkrasına “TCK’nın 52/2 maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi ve hüküm fıkrasına sanık hakkında 53. maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri haricinde, 1. fıkrada yazılı diğer yazılı haklardan, cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.