Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2017/16439 E. 2018/9802 K. 19.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/16439
KARAR NO : 2018/9802
KARAR TARİHİ : 19.12.2018

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : 5237 TCK’nın 158/1-g, 52/2, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, internette www.ilan.elookart.com isimli internet sitesinde “bizde birer yuva arıyoruz” başlığıyla köpek ilanı ile kendisine ait telefon numarasını vermesi üzerine, katılanın sanığı aradığı, sanığın elinde köpek olduğunu ve kendisine ücretsiz verebileceğini ancak köpeğin veteriner ve karnesi için 67 TL’yi adına havale etmesi gerektiğini söylediği, katılanın da sanığın adına PTT aracılığıyla 67 TL gönderdiği, sanığın parayı teslim aldığı halde katılana köpeği göndermeyerek dolandırıcılık suçunu işlediği oluş ve dosya kapsamından anlaşılmakla, mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığa yüklenen eylemin, Yargıtay CGK’nın 16/04/2013 tarih ve 2012/15-1407; 2013/140 E. K. sayılı kararında da vurgulandığı üzere; 5237 sayılı TCK’nın 158/1-f maddesinde öngörülen bilişim sistemlerinin araç olarak kullanmak suretiyle dolandırıcılık suçu kapsamında kaldığı gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşmek suretiyle basın ve yayın araçlarının sağladığı kolaylıktan yararlanmak suretiyle dolandırıcılık suçundan hüküm kurularak eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
… . Asliye Ceza Mahkemesi 08/05/2012 tarihli ilamı ile sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 157/1, 62, 52/2, 53 maddeleri gereğince 10 ay hapis ve 500,00 TL adli para cezası verildiği ve bu hükmün sanık ve o yer Cumhuriyet savcısının lehe temyizi üzerine Yargıtay 23. Ceza Dairesinin 02/06/2016 tarih, 2015/8712 Esas, 2016/7182 Karar sayılı ilâmı ile bozularak mahkemesine gönderildiği, temyizin sanık ve o yer Cumhuriyet savcısı tarafından lehe yapılmış olması karşısında CMK 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza süresi yönünden kazanılmış hakkı olduğu gözetilmeden hakkında Yargıtay bozma ilamına uyularak 22/11/2016 tarihinde kurulan son hükümde; sanığın 5237 sayılı TCK’nın 158/1-g, 52/2, 53 maddeleri gereği 3 yıl hapis ve 200,00 TL adli para cezası verilerek bozmadan önceki cezadan daha fazla cezaya hükmolunması suretiyle CMUK’nun 326/son maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı yasanın 8.maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK’un 321.maddesi gereğince BOZULMASINA; fakat, bu aykırılığın yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanun’un 322.maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hükme son fıkra olarak “Ceza miktarı itibariyle kazanılmış hak gözetilerek, sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının infazının 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca 10 ay hapis cezası ve 500,00 TL adli para cezası üzerinden yapılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.