Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2017/15137 E. 2018/8339 K. 21.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/15137
KARAR NO : 2018/8339
KARAR TARİHİ : 21.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’ nun 155/2, 43, 62, 51. maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm katılan vekili ve sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa katılan tarafından Türkiye’deki işlerinin takibi için noterlikçe düzenlenmiş kira gelirlerinin toplanması, taşınmaza ilişkin beyanname verilmesi, vergilerin ödenmesi ve taşınmazların satış yetkisi içerikli vekaletname verildiği, sanığın bu vekaletnameye dayanarak katılanın bilgi ve rızası dışında kendi borcu nedeniyle taşınmazların satışını yaptığı, bu suretle atılı hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan cezalandırılması gerektiği iddia edilen olayda; sanığın savunması, katılan beyanı, vekaletname ile dosya kapsamından sanığın üzerine atılı suçu işlediğine yönelik mahkeme kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş, uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına karar verilmemiş ise de, sanığın belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasının, kasten işlenen suçtan dolayı hapis cezası ile cezalandırılmasının kanuni sonucu olması nedeniyle, bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılan vekili ve sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hapis cezası ertelenen sanık hakkında belirlenen denetim süresinin TCK’nun 51/3. maddesine göre alt sınırının mahkum olunan ceza süresinden az olamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,

Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun’un 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasının 6. bendindeki “1 YIL” ibaresinin “1 YIL 15 GÜN” olarak değiştirilmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.