YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/14032
KARAR NO : 2019/3284
KARAR TARİHİ : 03.04.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : 1- Resmi belgede sahtecilik suçundan beraat
2- Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan 155/2, 62/1, 52/2, 51/1-3 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan kurulan mahkumiyet ve resmi belgede sahtecilik suçundan verilen beraat hükümleri sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın katılana kendisini mali müşavir olarak tanıttığı, katılan şirketle sanığın yanında çalıştığı …’ın şirketinin muhasebe işlerini yürütmek üzere anlaştıkları, daha sonra katılan şirket yetkililerinin, sanığın işleri bir başka mali müşavir aracılığı ile yürüttüğünü fark ettikleri, bundan önce katılan şirket yetkililerinin sanığa şirketin damga vergisi borçlarını ödemesi için para verdikleri, sanığın şirketin damga vergisi borçlarını maliyeye yatırmadan, yatırmış gibi evrak düzenlediği ve bu tahsildar alındılarının fotokopilerini şirket yetkililerine ibraz ettiğinin iddia edildiği olayda,
1- Resmi belgede sahtecilik suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmün içeriği itibariyle sanığın hükmü temyiz etmede hukuki yararı bulunmadığı anlaşıldığından, sanık müdafiinin resmi belgede sahtecilik suçu yönünden temyiz isteminin 5320 Sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Serbest Muhasebecilerin 3568 sayılı Serbest Muhasebeci ve Mali Müşavirlik Kanunu’nun 2/A maddesinde belirtilen görevler arasında “vergi borcunu yatırmak” gibi bir görevin olmadığı, ayrıca Türkiye Serbest Muhasebeciler Mali Müşavirler ve Yeminli Mali Müşavirler Odaları Birliğinin Mecburi Meslek Kararları’na ilişkin 26.01.1996 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan 1996/1 sayılı genelgesinin 1. maddesinde yer alan “meslek mensupları, müşteri adına üçüncü kişilere ödeme yapmak üzere her ne isim altında olursa olsun mali değerler alamazlar” şeklindeki hükmüne göre; sanığın, katılan şirket ile arasında muhasebe işlerini yürütmek üzere sözleşme bulunan muhasabeci …’ın yanında çalıştığı anlaşılmakla; sanığın eyleminin uzlaştırmaya tabi olan 5237 sayılı TCK’nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturacağı gözetilmeden yazılı şekilde hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun’un 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.