Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2017/11991 E. 2019/1664 K. 04.03.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/11991
KARAR NO : 2019/1664
KARAR TARİHİ : 04.03.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Sanık … hakkında;TCK’nın 165/1, 62, 51, 52. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Sanık … hakkında; TCK’nın 155/2, 62, 51, 52, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Suç eşyasının satın alınması ve hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçlarından sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık … müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suç tarihinde Yeşil Bursa Yıkama Yağlama tesislerinde bulunan sanık …’ün kardeşine ait olan işyerinde çalıştığı sırada, katılan şirkete ait kamyonda şoförlük yapan sanık …’ın kamyonun deposunda bulunan mazotun yüzelli litresini sanık …’e sattığı iddia edilen olayda,
Müdahil vekili tarafından 18/12/2008 tarihli dilekçe ile müdahil olarak kabulü talebine karşı mahkemece 18/12/2008 tarihli ara karar ile sanıkların üzerine atılı suçlardan dolayı müştekinin doğrudan doğruya zarar görmesi nedeniyle müdahil olarak ve müşteki vekilinin ise müdahil vekili olarak kabulüne karar verilmiş olması karşısında tebliğnamedeki şikayetçinin katılma sıfatı bulunmadığından temyiz isteminin reddi yönündeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
1-Sanık …’ın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyet hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanığın savunması, katılan ve tanıkların beyanları ile dosya kapsamından sanığın üzerine atılı suçu işlediğine yönelik mahkemece verilen mahkumiyet hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
2-Sanık …’ün suç eşyasının satın alınması suçundan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafinin ve katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanığın savunması, katılan ve tanıkların beyanları ile toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanık hakkında belirlenen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulanan yasa maddesinin 5237 sayılı TCK’nın “50/1-a maddesi” yerine “51. maddesi” olarak gösterilmesi suretiyle, CMK’nın 232/6. maddesine aykırılık oluşturulması,
Bozmayı gerektirmiş olduğundan hükmün, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASI, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi ile ilgili kısımdaki “51” ibaresi yerine “50/1-a” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA 04/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.