Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2017/10061 E. 2019/4646 K. 02.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/10061
KARAR NO : 2019/4646
KARAR TARİHİ : 02.05.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 62, 52/2 ve 51. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, olay tarihi itibari ile katılan …’ün yetkilisi olduğu … İletişim Hizmetlerinin depo görevlisi olarak çalıştığı, sanığın çalışmakta olduğu şirketten 925 adet Avea kontörü menfaat temin etmek için aldığı, mevcut kontörleri satmak üzere iken görevli memurlarca yakalandığı, evinde yapılan aramada yine hazır kart ve 8 adet cep telefonunun ele geçirildiği, bu surette sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği, sanık ikrarı, katılan beyanları, yakalama tutanakları ve tüm dosya kapsamından anlaşıldığından, sanık hakkında hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyet yönündeki kabul hükmünde her hangi bir isabetsizlik görülmemiş olup, sanığın suçtan doğan zararı karşılamamış olması nedeniyle hakkında hükmün açıklanması geri bırakılması şartlarının oluşmadığı anlaşılmakla, tebliğnamede bu bu hususta bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; katılan vekilinin ve sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında doğrudan hükmolunan adli para cezasının hesaplanması sırasında, TCK’nın 62/1. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılması sonucu, 83 gün adli para cezasının belirlenmesi gerekirken, hesap hatası sonucu 73 gün adli para cezası belirlenmek suretiyle sanık hakkında eksik adli para cezası tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün görüldüğünden, hüküm fıkrasındaki TCK’nın 62. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımlarında yer alan “73 gün” ve “3.650.TL” ibarelerinin çıkartılıp yerlerine sırasıyla “83 gün” ve “4.150.TL” ibareleri eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.