Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2016/970 E. 2018/1051 K. 19.02.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/970
KARAR NO : 2018/1051
KARAR TARİHİ : 19.02.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, iftira
HÜKÜM : 1-TCK’nın 157/1, 62, 52/2, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
2-TCK’nın 267/1,62/1,53. maddeleri gereğince mahkumiyet
3-TCK’nın 109/1,62/1,53.maddelerigereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve iftira suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık …’nin internet ortamında iş arayan katılan …’ı aradığı ve kendisini … olarak tanıtarak iş verebileceğini belirterek İstanbul’a çağırdığı daha sonra katılan …’tan evraklar ile birlikte 320 TL para alıp ortadan kaybolduğu ve bu suç nedeniyle yakalandığında kendisini kardeşi olan katılan … olarak tanıtarak ifade verdiği ve … hakkında dolandırıcılık suçundan kamu davası açılmasına sebebiyet verdiği, bu şekilde … hakkında açılan kamu davasının yargılaması sırasında Üsküdar 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nde … hakkında yakalama emri çıkartıldığı ve bu yakalama emri nedeniyle … ‘nin gözaltında kaldığı bu suretle sanığın üzerine atılı suçları işlediği iddia olunan olayda;
1-Sanık hakkında katılan …’ye karşı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve iftira suçlarına yönelik yapılan temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın savunması, katılanların beyanları ile dosya kapsamında sanığın üzerine atılı suçları işlediğine ilişkin mahkemece verilen mahkumiyet hüküm ve uygulamalarında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın lehe hükümlerin uygulanmadığına yönelik temyiz itirazlarının reddi ile hükümlerin ONANMASINA,
2-Sanık hakkında katılan …’a karşı dolandırıcılık suçuna yönelik yapılan temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen dolandırıcılık suçu nedeniyle, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 19/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.