YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/4127
KARAR NO : 2018/8047
KARAR TARİHİ : 14.11.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : 5237 TCK’nın 155/2, 62, 52/2, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan yapılan yargılama sonucunda, sanığın TCK’nın 155/2, 62, 52/2 ve 53. maddeleri gereğince cezalandırılmasına, CMK’nın 231/5. maddesi gereğince hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca denetim süresine tabi tutulmasına dair Düzce 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 29/07/2011 tarih ve 2010/977 Esas, 2011/394 Karar sayılı kararının 05/10/2011 tarihinde kesinleştiği, sanığın denetim süresi içinde 28/06/2012 tarihinde yeniden işlediği ikinci suçtan dolayı mahkumiyetine karar verildiği ve bu kararın 22/10/2013 tarihinde kesinleşmesiyle yapılan ihbar üzerine CMK’nın 231/11. maddesi gereğince hükmün açıklanmasına ilişkin Düzce 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 21/01/2014 tarih ve 2013/569 E, 2014/18 K sayılı ilamı ile sanığın atılı suçtan mahkumiyetine ilişkin hüküm açıklanmış olmakla sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Müştekinin traktörünü tamir etmesi karşılığında kullanması için sanığa verdiği, sanığın ise bu traktörü haricen başka bir kişiye sattığı iddia edilen olayda; müştekinin traktörü kullanmak üzere sanığa verdiği ve sanığın traktörü kullandıktan sonra tamir etmesi karşılığında bir ücret ödeneceğine dair beyanda bulunmadığı anlaşıldığından eylemin şikayete tabi olan ve 6763 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253 ve 254 maddeleri gereğince uzlaşma kapsamındaki TCK’nın 155/1. maddesinde tanımlanan eylemi nedeniyle suç vasfında yanılgıya düşülerek sanığın TCK’nın 155/2 maddesi uyarınca mahkumiyetine hükmedilmesi,
Kabule göre de;
a-Sanık hakkında belirlenen temel gün adli para cezasının, adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulanan yasa maddesinin gösterilmemesi suretiyle, CMK’nın 232/6. maddesine aykırılık oluşturulması,
b-5237 sayılı TCK.’nın 53.maddesinin (1), (2) ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi’nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E. 2014/140, K. 2015/85 sayılı kısmi iptal kararı, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden bu yönde değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14.11.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.