YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/3049
KARAR NO : 2018/8315
KARAR TARİHİ : 21.11.2018

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : TCK’nın 158/1-d, 52/2, 53 maddeleri uyarınca mahkumiyet
TCK’nın 207/1, 53 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından sanığın mahkumiyetine dair hükümler sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, daha önceden tanıdığı katılan …’un sürücü belgesini ele geçirip üzerine kendi resmini yapıştırdıktan sonra bu sürücü belgesini kullanarak TTNET’ten internet aboneliği yaptırdığı ve biriken 279,00 TL fatura bedelini ödemediği, bu suretle nitelikli dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarını işlediği iddia edilen olayda;
1- Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık savunmaları, katılan beyanları ve dosya kapsamına göre; sanığın nitelikli dolandırıcılık suçunu işlediğinin sübuta erdiği gerekçesine dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
2- Sanık hakkında özel belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Hüküm tarihinden önce 10/11/2008 gün ve 27050 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 2. fıkrasındaki “İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında abonelik bilgileri konusunda gerçek dışı belge ve bilgi verilemez” ve 5. fıkrasındaki “Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz” hükmü karşısında; özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’nun 56. maddesindeki düzenleme gözetilerek sanığın eyleminin 5809 sayılı yasanın 56/2. maddesinde belirtilen suçu oluşturacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun’un 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.11.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.