Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2016/1443 E. 2016/5171 K. 23.05.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/1443
KARAR NO : 2016/5171
KARAR TARİHİ : 23.05.2016

SUÇ : Görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK 257/2, 62/1, 50/1-a, 52/2 maddeleri gereğince mahkumiyet

Görevi kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Olay tarihinde katılan ………. AŞ ‘de sözleşmeli avukat olarak görev yapan sanığın 29/11/2005 tarihinde kendisine teslim edilen ve derdest olan ………… Hukuk Mahkemesi’nin 2004/261, 262 ve 263 esas sayılarına kayden açılan bedel tespiti ve tescil davalarını takip etmeyerek davaların açılmamış sayılmasına karar verilmesine ve söz konusu kararları temyiz etmeyerek de ….. vekalet ücreti, faiz ve icra masrafının katılan kurumca ödenmesine sebebiyet vermek suretiyle görevi kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda, Yerel Mahkeme’nin sanığın mahkumiyetine ilişkin 23/09/2008 gün 2007/293 esas 2008/232 sayılı kararının, Dairemizin 25/11/2013 gün 2013/12513-18274 sayılı kararıyla “5237 sayılı TCK’nın 257. maddesinde hükümden sonra 08/12/2010 tarihli ve 6086 sayılı Kanun’un 1. maddesiyle yapılan değişiklik gözetilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesinde zorunluluk bulunması” gerekçesiyle bozulduğu, sanık savunması ile dosya kapsamına göre sanığın üzerine atılı suçu işlediği anlaşılmakla mahkemenin sanığın mahkumiyetine yönelik kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; katılan vekilinin sanığın TCK’nın 257/1.maddesi gereğince cezalandırılması gerektiğine, sanığın kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK 52/3. maddesine aykırı olarak, hapis cezasından çevrilen gün para cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi sırasında adlî para cezasının belirlenmesinde esas alınan tam gün sayısının gösterilmemiş olması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının “50/1-a” ibaresinden sonra gelmek üzere, “maddesi uyarınca 75 gün adli para cezasına çevrilmesine ve bu cezanın” ibaresinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ……….. tarihinde oybirliğiyle karar verildi.