YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/8697
KARAR NO : 2016/777
KARAR TARİHİ : 25.01.2016
Tebliğname No : 3 – 2014/299997
İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Antalya 5. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 28/05/2014
NUMARASI : 2014/212, 2014/412
SANIKLAR : M.. Ş.., H.. Ş..
SUÇ : Yaralama, mala zarar verme, hakaret
Sanık H.. Ş..’in mala zarar verme, sanık M.. Ş..’in yaralama ve hakaret suçlarından mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık M.. Ş.. hakkında hakaret ve yaralama suçlarından kurulan hükümlere yönelik olarak yapılan temyiz incelemesinde;
Hükmolunan cezaların miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle; 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanık H.. Ş.. hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara karşı yapılan itirazın mahallince değerlendirilmesi yapıldığından ve bu karara karşı kanun yoluna başvurulmadığından mala zarar verme suçundan kurulan hükümle sınırlı olarak yapılan incelemede;
Sanığın, olay günü katılan ile yolda karşılaştıkları, aralarında sanığın katılanın telefon numarasını başkalarına vermesi nedeniyle tartışma çıktığı, tartışma sırasında sanığın katılanın telefonunu alarak yere atmak suretiyle kırdığı ve mala zarar verme suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanık savunması, katılan beyanı, görgü tespit tutanağı ile tüm dosya kapsamına göre, mahkemenin sanığın mahkumiyetine yönelik kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş, hüküm tarihi itibariyle yargılama giderleri 8 TL olarak hesaplamış ise de, hükmün kesinleşmesine kadar yapılan harcamaların tamamının yargılama giderleri kapsamında olması, dosyanın Yargıtay’a gönderilmesi için yapılan giderin henüz hesaplanmamış olması ve bu giderin hesaplanmasından sonra ortaya çıkan bakiyenin, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde hazine üzerinde bırakılabilmesi, bu hususun infaz aşamasında değerlendirilmesinin mümkün olması nedeniyle, yargılama giderinin sanığa yükletilmesi düzelterek onama konusu yapılmamış olup, tebliğnamede bu yönden düzelterek onama öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın suçun sübutuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 25/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.