Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2015/8639 E. 2016/773 K. 25.01.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/8639
KARAR NO : 2016/773
KARAR TARİHİ : 25.01.2016

Tebliğname No : 15 – 2013/349712

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Bakırköy 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 05/06/2013
NUMARASI : 2013/149, 2013/687
SANIK : F.. Z..
SUÇ : Yaralama, mala zarar verme, tehdit

Sanığın yaralama, mala zarar verme ve tehdit suçlarından mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında yaralama ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik olarak yapılan temyiz incelemesinde;
Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle; 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükme yönelik olarak yapılan temyiz incelemesinde;
Sanığın, olay günü katılan Mehtap’la tartıştığı, ardından katılanların birlikte yaşadığı eve gelerek kapıyı tekmelemeye başladığı ve her iki katılana hitaben “…sizi yaşatmayacağım, vurucam, öldüreceğim” diyerek tehdit ettiğinin iddia ve kabul edilmesi karşısında, sanığın tek bir fiille birden fazla kişiye karşı gerçekleştirmiş olduğu eylemlerinin TCK’nın 43/2. maddesi gereğince değerlendirilmesi gerekirken, her bir katılana karşı olan eylemleri ayrı suç kabul edilerek sanığa fazla ceza tayini,
Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan, sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmetten bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilme tarihinden itibaren uygulanmayacağı gözetilmeden, alt soyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesi gereğince hak yoksunluğuna hükmedilmesi ve anılan hükmün (1), (2), ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi’nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E.2014/140, K.2015/85 sayılı kısmi iptal kararı, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden bu yönde değerlendirme yapılmaması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 25/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.