Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2015/8174 E. 2018/6320 K. 04.10.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/8174
KARAR NO : 2018/6320
KARAR TARİHİ : 04.10.2018

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : 1- Nitelikli dolandırıcılık suçundan; sanıklar hakkında ayrı ayrı TCK’nın 158/1-f-son, 62, 52 ve 53 maddeleri uyarınca mahkumiyet.

2- Resmi belgede sahtecilik suçundan; sanıklar hakkında ayrı ayrı TCK’nın 204/1, 62/1 ve 53 maddeleri uyarınca mahkumiyet, ayrıca sanık … hakkında TCK’nın 51 maddesi uyarınca hapis cezasının ertelenmesine Nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından, sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık … müdafii, sanık … müdafii, sanık … müdafii ve sanık … tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü,
Hükmolunan ceza miktarlarına nazaran sanık … müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 318. maddesi uyarınca reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Katılanın, …şirketinin sahibi ve yetkilisi olduğu, sanıkların fikir ve eylem birliği içinde birlikte hareket ederek 54 ton granit alımı karşılığında 57.348 TL’ ye katılan ile anlaştıkları, katılana güven vermek amacıyla paranın 5.221.TL’lik kısmını banka havalesi ile havale ettikleri, ödemenin kalan kısmını ise suça konu sanık … tarafından keşide edilmiş Akbank İskenderun Şubesi muhataplı 30/06/2007 keşide tarihli 16000 YTL bedelli ve Z3844713 nolu, 30/07/2007 keşide tarihli 18000 YTL bedelli ve Z3844713 nolu ve 30/08/2007 keşide tarihli 18000 YTL bedelli ve Z3844717 nolu 3 adet çek ile yapıldığı, malların sanıklara teslim edilmesinden sonra keşideci sanık …’in muhatap bankaya başvurarak çeklerin çalındığını iddia etmek suretiyle TTK’ nun 711/3. maddesi gereğince muhatabı ödemeden men ederek haksız menfaat sağladıkları, bu surette sanıkların iştirak halinde nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarını işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda,
1- Sanık … müdafii tarafından yapılan temyiz başvurusunun incelenmesinde;
Sanık müdafinin, hüküm tebliğinin usulsüz olması ve temyiz süresi içinde temyiz dilekçesine eklediği sağlık raporu ile hasta olması nedeniyle, sanığın temyiz hakkını kullanamadığından bahisle eski hale getirme talebiyle birlikte temyiz başvurusunda bulunduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK’un 311. maddesi hükmüne göre eski hale getirme talebi ile birlikte temyiz isteminde bulunulmuş olması halinde bu talebi inceleme merciinin Yargıtay’ın ilgili dairesi olması nedeniyle yapılan incelemede,
Sanığın yokluğunda verilen 05/03/2013 tarihli kararın, sanık müdafinin dosyaya sunmuş olduğu vekaletname ve 10/05/2013 tarihli karar örneğinin tarafına tebliğine dair dilekçesine istinaden bildirdiği işyeri adresine usulüne uygun olarak 25/06/2013 tarihinde tebliğ edildiği, temyiz süresinin 02/07/2013 tarihinde sona erdiği, sanık müdafiinin temyiz dilekçesi ekinde sunulan sağlık mazeretinin temyiz süresi geçtikten sonra 03/07/2013 tarihinde başlamış olduğu anlaşılmakla, sanık müdafiinin yasal süresi geçtikten sonra yaptığı 09/07/2013 havale tarihli haklı bir nedene dayanmayan eski hale getirme ve temyiz inceleme başvurusunun, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanık …, sanık …, sanık … hakkkında nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan temyiz başvurularının incelenmesinde;
Sanıkların suçtan kurtulmaya yönelik soyut savunmaları, katılan beyanları, tanık anlatımları, alınan bilirkişi raporları, telefon görüşme kayıtları ve tüm dosya kapsamından anlaşıldığından, sanıklar hakkında verilen mahkumiyet hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanıklar hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK’nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f), (j) ve (k) bentlerinde belirtilen nitelikli hallerde suçtan elde edilen haksız menfaati belli ise; TCK’nın 52. madde hükmü de gözetilmek sureti ile haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde temel adli para cezası aynı Kanun’un 61. maddesi uyarınca gün olarak belirlenerek artırım ve indirimler gün üzerinden yapıldıktan sonra, ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı 52/2. madde hükmü gereğince 20-100 TL arasında takdir edilecek miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerekirken doğrudan elde edilen haksız menfaatin iki katı esas alınmak suretiyle, infazda tereddüt oluşturacak şekilde ve eksik ceza tayini, hususları aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık … ve sanık … müdafilerinin suçun sübut bulmadığına; sanık …’ın herhangi bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddi ile hükümlerin ONANMASINA, 04/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.