Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2015/7856 E. 2015/32572 K. 23.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/7856
KARAR NO : 2015/32572
KARAR TARİHİ : 23.12.2015

Tebliğname No: 15 – 2013/340267

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Kandıra Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 05/06/2013
NUMARASI : 2012/254, 2013/161
SANIK : N.. S..
SUÇ : Mala zarar verme

Mala zarar verme suçundan sanığın mahkumiyetine yönelik hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın köy tüzel kişiliğine ait atolyede bulunan katılana ait saman balyalarını, atolyeden çıkartıp yakması şeklinde gerçekleşen eyleminin, katılan ve tanık beyanları, olay yeri görgü tespit tutanağı ve tüm dosya kapsamı ile subut bulduğu ve mala zarar verme suçunu oluşturduğu yönündeki mahkeme kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş, eylemin yakarak mala zarar verme suçunu oluşturduğu mahkemece kabul edildiğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-28/06/2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 65. maddesiyle 5237 sayılı TCK’nın 152/2-son maddesinde yapılan değişikliğe göre, mala zarar verme suçunun yakarak, yakıcı veya patlayıcı madde kullanılarak işlenmiş olması halinde arttırım miktarının öngörüldüğü bölümde yer alan, “verilecek ceza iki katına kadar artırılır” cümlesindeki “iki katına” ibaresinin çıkartılarak yerine “bir katına” ibaresinin eklenmiş olması karşısında ve mahkumiyet kararındaki arttırım oranı da dikkate alınarak, söz konusu yasa değişikliğine göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin (1), (2), ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi’nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E.2014/140, K.2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden bu yönde değerlendirme yapılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.