Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2015/7127 E. 2015/31989 K. 09.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/7127
KARAR NO : 2015/31989
KARAR TARİHİ : 09.12.2015

Tebliğname No : 15 – 2013/323763

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Gediz Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/05/2013
NUMARASI : 2011/29, 2013/193
SANIK : E.. E..
SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama, hakaret, tehdit

Mala zarar verme, kasten yaralama, hakaret, tehdit suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında mala zarar verme, hakaret suçlarından verilen mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle; 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında; sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanık hakkında kasten yaralama, tehdit suçlarından verilen mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 19/11/2002 tarih ve 272-402 E.K. sayılı kararında da açıklandığı üzere, 1412 sayılı CMUK’nın 223/son maddesi ile aynı mahiyette hüküm içeren ve 5271 sayılı CMK’nın 193/2. maddesine göre; mahkemeye gelmemiş sanık hakkında duruşma yapılamayacağına ilişkin temel kuralın istisnasının, dosya kapsamına göre ilk bakışta eylemin suç oluşturmayacağının anlaşılması halinde verilen beraat kararı ile sınırlı olduğu, buna göre; sanığın sorgusu yapılmadan mahkumiyet kararı verilmesinin mümkün bulunmadığı gözetilmeden, sorgusu yapılmayan sanık hakkında yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.