Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2015/6593 E. 2015/31199 K. 11.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/6593
KARAR NO : 2015/31199
KARAR TARİHİ : 11.11.2015

Tebliğname No : 15 – 2013/7299

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Eskişehir 5. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 28/12/2011
NUMARASI : 2011/544 (E) ve 2011/975 (K)
SANIK : M.. B..
SUÇ : Kamu malına zarar verme, hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Zilyedinin rızası olmadan başkasına ait taşınır bir malı, kendisine veya başkasına bir yarar sağlamak maksadıyla bulunduğu yerden almak, hırsızlık suçunun temel şeklidir. Taşınır malın alınmasının suç oluşturabilmesi için, zilyedinin rızasının bulunmaması gerekir.
Mala zarar verme suçu başkasının mülkiyetinde bulunan taşınır veya taşınmaz malın kısmen veya tamamen yıkılması, tahrip edilmesi, yok edilmesi, bozulması kullanılamaz hâle getirilmesi veya kirletilmesiyle oluşur. Bu bakımdan, söz konusu suç, seçimlik hareketli bir suçtur. Yıkma, yalnızca taşınmazlar için söz konusudur. Taşınmazın önceki kullanış biçimine uygun olarak bir daha kullanılamaz duruma getirilmesini ifade eder. Yok etme, suça konu şeyin maddî varlığını ortadan kaldırmaktır. Bozma, suça konu şeyin, amacına uygun olarak kullanılması olanağını ortadan kaldırmaktır. Kirletme, başkasının binasının duvarına yazı yazmak, resim yapmak, afiş ve ilân yapıştırmak şeklinde gerçekleştirilmektedir.
Sanığın olay tarihinde yanlarında temyiz dışı sanık … olduğu halde evrakı yaşı nedeni ile tefrik olunan ….. isimli çocuklarla birlikte gündüz vakti katılan okul idaresine ait …. Anadolu Lisesi bahçesindeki okul duvarında takılı vaziyette bulunan 2 adet güvenlik kamerasını, kameralara zarar vermek suretiyle sökerek aldıkları, bu suretle üzerine atılı kamu malına zarar verme ve hırsızlık suçunu işlediği iddia edilen olayda;
1-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Tüm dosya kapsamına göre, sanıkların olay tarihinde …. Anadolu Lisesi bahçesinde okul duvarına takılı vaziyette bulunan iki adet güvenlik kamerasını, kameralara zarar vererek söküp hırsızladıkları, her ne kadar sanık ….suçlamayı kabul etmemiş ise de, sanık …. her aşamada sanık …. de kedisine yardım ettiği yönündeki beyanı ve bu beyanı doğrular görüntü kayıtları dikkate alındığında, sanık …. her aşamada asli fail olarak diğer sanık …. ile birlikte hareket ettiği ve üzerine atılı hırsızlık ve kamu malına zarar verme suçlarını işlediği gerekçesine dayanan kararda aşağıda gösterilen nedenler dışında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Katılan kuruma ait kameraların çalınması esnasında malın aynına zarar vermekten ibaret eylemin, bir bütün halinde hırsızlık suçunu oluşturacağı gözetilmeden, sanık hakkında ayrıca kamu malına zarar verme suçundan da mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabule göre de;
1-5237 sayılı TCK’nın 51. maddesiyle, ceza infaz kurumu haline getirilip, sadece hapis cezasıyla sınırlı olarak kabul edilen ertelemede, maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkemece bir deneme süresinin belirlenmesi zorunlu olup, bu sürenin belirlenmemesi veya eksik belirlenmesinin, aleyhe bozma yasağı kapsamında değerlendirilemeyeceği, yine zikredilen maddenin 3. fıkrasında, denetim süresinin mahkûm olunan hapis cezası süresinden az olamayacak şekilde belirlenmesi gerektiğinden hareketle,sanık hakkında mahkemece hırsızlık suçundan verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasından az olmayacak şekilde denetim süresi belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-6352 sayılı Kanun’un 100. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 324. maddesinin 4. fıkrasına eklenen “Devlete ait yargılama giderlerinin 21.07.1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan (20,00 TL dahil) az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir” şeklindeki hüküm dikkate alınmadan, toplam 18,00 TL yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.