Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2015/2401 E. 2018/620 K. 05.02.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2401
KARAR NO : 2018/620
KARAR TARİHİ : 05.02.2018

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ :Bedelsiz Senedi Kullanma
HÜKÜM : Beraat

Bedelsiz senedi kullanma suçundan sanıkların beraatine ilişkin hükümler, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın işçi olarak çalıştığı sanıklar … ve …’nın yetkilisi oldukları … A.Ş.’den 09/01/2008 tarihinde 2,500 TL avans para çektiği, avansa karşılık olarak sanıklar … …’ya 19/09/2008 ödeme tarihli 2,500 TL miktarındaki senedi verdiği, söz konusu avansa karşılık olarak her ay maaşından 250,00 TL kesilerek şirket hesaplarına aktarıldığı, ancak senet bedeli katılan tarafından ödenmesine rağmen, … A.Ş. adına ciro edilerek sanık … tarafından Denizli 9 İcra Müdürlüğü’nün 2011/9210 esas sayılı dosyası ile katılan aleyhine icra takibi başlatıldığı, bu şekilde sanıkların fikir ve eylem birlikteli hareket ederek bedelsiz senedi kullanma suçunu işledikleri iddia edilen olayda; sanık …’nın suça konu senedi kendisinin ciro ederek diğer sanık …’e verdiğine ilişkin savunması, sanık …’ün diğer hangi alacağına istinaden sanıklardan suça konu senedi aldığına ilişkin delil sunmaması, katılan tarafından ibraz edilen defterler üzerinde yaptırılan bilirkişi incelemesinde aylık 250.00 TL. maaş kesintisinin yapıldığına dair paraf imzalarının sanık …’nın el ürünü olduğunun belirtilmesi ve ayrıca söz konusu defterde bir kısım ödemelerin 09.01.2008 tanzim tarihli 2.500 TL’lik senet ibaresinin bulunduğu anlaşılması karşısında; sanıkların eylemlerinin 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. maddeleri gereğince yeni düzenlemeye göre uzlaştırma kapsamında kalan bedelsiz senedi kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin delillerin takdirinde hataya düşülerek sanıkların mahkumiyetleri yerine yazılı şekilde hükümlerin tesisi,
Bozmayı gerektirmiş, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.