YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/147
KARAR NO : 2015/21418
KARAR TARİHİ : 25.02.2015
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, tehdit, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın yokluğunda verilen kararın, sorguda bildirdiği “…” adresi yerine, sanığın mernis adresi olan “…” adresine tebliğ edildiği dikkate alınarak, 13/05/2013 tarihinde yapılan tebligatın usulüne uygun olmadığının anlaşılması karşısında, sanığın temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Mala zarar verme suçu başkasının mülkiyetinde bulunan taşınır veya taşınmaz malın kısmen veya tamamen yıkılması, tahrip edilmesi, yok edilmesi, bozulması kullanılamaz hâle getirilmesi veya kirletilmesiyle oluşur. Bu bakımdan, söz konusu suç, seçimlik hareketli bir suçtur. Yıkma, yalnızca taşınmazlar için söz konusudur. Taşınmazın önceki kullanış biçimine uygun olarak bir daha kullanılamaz duruma getirilmesini ifade eder. Yok etme, suça konu şeyin maddî varlığını ortadan kaldırmaktır. Bozma, suça konu şeyin, amacına uygun olarak kullanılması olanağını ortadan kaldırmaktır. Kirletme, başkasının binasının duvarına yazı yazmak, resim yapmak, afiş ve ilân yapıştırmak şeklinde gerçekleştirilmektedir.
Sanığın, katılanlar … ve … tarafından kendi arazisine izni olmaksızın ağaç diktiklerini iddia ederek önce “ağaçlarınızı sökerim” diyerek tehdit ettiği, daha sonra katılanların dikmiş olduğu ağaçları söküp …’a doğru fırlatıp basit tıbbi müdahale ile yaralanmasına sebep olarak mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarını işlediğinin iddia edildiği olayda,
1-Sanık hakkında tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle; 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun’a, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 317.maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Sanık ve katılan beyanları, doktor raporu ile tüm dosya kapsamına göre, eylemin kasten yaralama suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
3-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Sanığın, istikrarlı bir şekilde ağaçların kendi arazisine rızası dışında dikildiğine dair beyanı, söz konusu 7 nolu parsele ilişkin tapu kaydı, katılan …’nın ağaçları diktiği yerin sanığa ait olduğunu biliyor olduğuna dair kolluk beyanı, yapılan keşif sonucunda kadastro teknisyeni tarafından düzenlenen rapora göre katılanların kendi parselleri dışında ve sanığın sahibi olduğu parsel alanı içerisinde bulunan bir alana ağaç diktiklerinin belirlenmesi karşısında, sanığın kendi arazisi üzerinde bulunan ve rızasıyla dikildiğine dair delil bulunmayan ağaçları sökmesi eylemiyle ilgili, mala zarar verme suçunun unsurları itibariyle oluşmaması nedeniyle sanığın beraati yerine, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.