YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14693
KARAR NO : 2016/602
KARAR TARİHİ : 20.01.2016
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdur………………… plaka sayılı aracın fenni muayene süresinin geçmiş olması nedeniyle trafikten men edilerek ………….. Müdürlüğü’nün resmi otoparkına çekildiği, …………… isimli şirketin bünyesinde sigortacılık hizmeti vermekte olan sanıklar…………….it bilgileri bir şekilde ele geçirerek mağdur…………….. eşi olan şikayetçi …………… ulaştıkları, aracın 1.600 TL vergi borcunun olduğunu, 500 TL vermesi halinde borcu yoktur yazısını alabileceklerini, muayene işlemlerini yapıp aracı otoparktan çıkartabileceklerini söyledikleri, durumdan şüphelenen şikayetçi ………., polise ihbar etmesi üzerine, şikayetçi ………..yanında şoför olarak çalışan tanık Kenan’ın önceden seri numaraları alınmış 3 adet 50 TL’lik banknotlar ile sanıkların yanına gittiği ve sanık ………. kapora olarak 150 TL’yi verdiği, daha sonra sanıkların sahte tanzim edilmiş “……..Vergi Dairesi antetli 28/10/2006 ve 7086 sayılı borcu yoktur” yazısına istinaden “27/10/2006 tarih ve ……………….. numaralı ………… adına kayıtlı ………….. plaka sayılı araç için düzenlenmiş 96,70 TL tutarındaki makbuz” ile aracın işlemlerini yaparak dışarı çıkardıkları, bu suretle sanıkların nitelikli dolandırıcılık suçunu işlediklerinin iddia edildiği olayda; sanık beyanları, katılan ve tanık ifadeleri, bilirkişi raporu ile tüm dosya kapsamına göre, sanıkların üzerlerine atılı suçu işledikleri sabit olmakla, bu gerekçelere ve Yargıtay bozma ilamına dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik bulunmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanıklar müdafilerinin eksik inceleme ile karar verildiğine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA, 20/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.