YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14633
KARAR NO : 2015/32424
KARAR TARİHİ : 21.12.2015
Tebliğname No : 15 – 2013/156206
İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Malatya 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 31/01/2013
NUMARASI : 2009/34, 2013/33
SANIKLAR : M.. K.., S.. K.., H.. K..
KATILANLAR : A.. Ç.., Kayan Elektrik Sanayii Limited Şirketi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Kayan Elektrik Sanayii Limited Şirketi vekili, sanıklar M.. K.. ve S.. K.. haklarındaki mahkumiyet kararları ile sanıklar H.. K.. ve M.. G.. haklarındaki beraat kararları aleyhine temyiz talebinde bulunmasına rağmen, 13/03/2013 havale tarihli dilekçesiyle sanık M.. G.. hakkında verilen beraat kararına yönelik temyiz talebinden vazgeçtiği gerekçesiyle ilgili mahkeme tarafından da, 10/04/2013 tarihli ek kararla vaki temyizden vazgeçme nedeniyle temyiz talebinin reddine karar verildiği ve bu karara karşı da bir temyiz talebinin bulunmadığının anlaşılması karşısında, M.. G.. hakkında verilen beraat kararları ile ilgili bir temyiz talebinin bulunmadığı belirlenerek yapılan incelemede;
1-Sanık H.. K.. hakkında resmi belgede sahtecilik ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından verilen beraat kararı ile sanıklar S.. K.. ve M.. K.. hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet kararlarına yönelik temyiz incelemesinde;
Resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet kararları açısından; 5237 sayılı TCK’nın 53.maddesinin (1), (2), ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi’nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak, bu hususun, koşullarının oluşması halinde infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun unsurlarının oluşmadığı gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan Kayan Elektrik Sanayii Limited Şirketi vekili ile katılan A.. Ç.. vekilinin beraat kararının kanuna aykırı olduğuna ve suçun unsurlarının oluştuğuna ilişkin, sanıklar S.. K.. ve H.. K.. müdafiilerinin eksik inceleme ile karar verildiğine ve suçun sabit olmadığına ilişkin, katılanlar vekillerinin de, sanıklara az ceza verildiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle isteme uygun olarak hükümlerin ONANMASINA,
2-Sanıklar S.. K.. ve M.. K.. hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet kararlarına yönelik temyiz incelemesinde;
Sanıkların, katılan Ahmet Feti’den aldıkları karpuz karşılığında 27.500 TL değerinde ve gerçek olan bir çek ile yine gerçek olan bir senet verdikleri, çek ve senet bedelinin ödeme gününde ödenmemesi üzerine, sanıkların, suça konu 70.000 TL bedelli sahte çeki katılana verdikleri dikkate alınarak, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/03/1998 tarih ve 6/ 8-69 E. K. sayılı kararında da açıklandığı üzere, önceden doğmuş bir borç için hileli davranışlarda bulunulması halinde, zarar veya borç kandırıcı nitelikte davranışlar sonucu doğmayacağından dolandırıcılık suçunun unsurları itibariyle oluşmayacağı dikkate alınarak sanıkların beraatlerine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de;
a-5237 sayılı TCK’nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f) (i) ve (k ) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari ve bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı kanunun 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerektiği ve buna göre, haksız menfaat miktarının 70.000 TL, haksız menfaatin iki katının 140.000 TL olduğu dikkate alınarak temel cezanın bu miktardan az olmayacak şekilde belirlenip sanıkların asgari 7.000 gün adli para cezasıyla cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 62. maddesi gereğince cezasından 1/6 oranında indirim yapılarak 5833 gün adli para cezasıyla cezalandırılmasına ve aynı Kanun’un 52. maddesi gereğince günlüğü 20.00 TL den hesap edilmek suretiyle netice olarak 116.660 TL adli para cezasıyla cezalandırılmalarına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, temel cezanın, haksız menfaat miktarına göre eksik olarak belirlenmesi suretiyle sonuç olarak eksik ceza tayini,
b-5237 sayılı TCK’nın 53.maddesinin (1), (2), ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi’nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak, lehe olan söz konusu iptal kararı nedeniyle yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekillerinin ve sanıklar S.. K.. ve H.. K.. müdafiilerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca, hükümlerin isteme kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 21/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.