YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14628
KARAR NO : 2015/32706
KARAR TARİHİ : 24.12.2015
Tebliğname No : KD – 2015/338357
Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanık H.. M..’nin 5237 sayılı TCK’nın 158/1-d, 52/2 maddeleri gereğince (iki kez) 2 yıl 6 ay hapis ve 1500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına dair İstanbul Anadolu 6. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 31/03/2011 tarihli ve 2010/241 esas, 2011/178 sayılı karar lehine vaki temyiz istemi üzerine ret talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10/06/2013 gün ve 2011/404593 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmiş, Dairemizin 26/02/2015 gün ve 2015/2525 Esas 2015/21570 sayılı kararıyla hükmün onanmasına karar verilmiştir.
6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına ve Basın Yoluyla işlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun yürürlüğe girmesi üzerine anılan kanunun 99. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 308. maddesi uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından yapılan itiraz üzerine Dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz dilekçesinde ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden KABULÜNE,
Dairemizin 26/02/2015 gün ve 2015/2525 esas 2015/21570 sayılı kararının KALDIRILMASINA,
Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmünün sanığın bildirdiği adrese Tebligat kanunu 35. maddeye göre tebliğ yapılmış ise de, 11/01/2011 tarih ve 6099 sayılı kanunla değişik Tebligat Kanunun 35/2 maddesine göre, adres kayıt sisteminde yerleşim yeri adresi araştırılmadan yapılan tebligat usule uygun olmadığından sanığın temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak;
Sanığın, gerçekte alacağının bulunmamasına rağmen katılanlar hakkında Ümraniye 2. İcra Müdürlüğünde icra takibi başlatarak ilamsız takibe girişmesi, yaptığı icra takibinde her iki katılanı kendisinin ikamet ettiği mahallede ikametlerini göstermek suretiyle ödeme emirlerini katılanların eline geçmemesini sağlayarak icra takibinin kesinleştirmesi, kesinleştirdiği icra takibi ile katılanların çalıştığı kurumdaki maaşlarını haciz ettirerek katılanlardan 777 TL parayı reddiyat makbuzu ile tahsil etmesinden ibaret eyleminin, TCK’nın 43/2. Maddesi uyarınca zincirleme şeklinde bir tek nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturduğu gözetilmeden katılan sayısınca mahkumiyet hükmü kurularak sanığa fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun’un 8. Maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nın 321. Maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.