Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2015/14588 E. 2015/32229 K. 15.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14588
KARAR NO : 2015/32229
KARAR TARİHİ : 15.12.2015

Tebliğname No : 11 – 2015/276355

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 02/03/2015
NUMARASI : 2014/225, 2015/30
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik

Nitelikli dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından sanığın beraatına ilişkin hükümler, katılan tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılana ait K……………………………. çalışan ve şirket hesaplarında tek başına tasarruf yetkisi bulunmayan sanığın, şirketin antetli kağıtlarını kullanarak hazırladığı sahte ödeme talimatları ile şirketin F…………………. şubesindeki hesaptan değişik tarihlerde toplam 37.250 TL tutarında para çektiği şeklindeki somut olayda; dairemizin 13/05/2014 tarih ve 2012/17003-2014/9501 sayılı bozma ilamı öncesinde suça konu ödeme talimatına ilişkin dilekçeler ve dekont asıllarının ilgili banka şubesi tarafından 06/12/2007 tarihli yazıları ekinde gönderildiği ve bu belgeler üzerinde yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucunda düzenlenen 24/12/2007 tarihli rapora göre, incelemeye konu üç adet dilekçede yer alan şirket kaşeleri üzerindeki imzaların, sanığın savunmasının aksine şirket yetkilileri M.. Y.. ve Y………………. eli ürünü olmadığının, belgeler üzerindeki yazıların ise sanık A.. B..’e ait olduğunun tespit edilmesi karşısında; sanığın sübut bulan eylemi nedeniyle zincirleme şekilde nitelikli dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından mahkumiyetine hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, suça konu belge asıllarının tüm aramalara rağmen ele geçmediği ve bunlar üzerinde inceleme yapılıp nitelik itibariyle neticede sahteliği ve iğfal kabiliyetlerinin bulunup bulunmadığının tespit olunamadığı, bu durum itibariyle suçun unsurlarının net olarak tespit edilemediği şeklinde oluşa ve dosya kapsamına uygun olmayan gerekçeyle sanığın beraatına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılanın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 15/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.