Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2015/12641 E. 2018/7544 K. 01.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/12641
KARAR NO : 2018/7544
KARAR TARİHİ : 01.11.2018

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Resmi belgede sahtecilik suçundan, TCK’nın 204/1 ve 53 maddeleri uyarınca mahkumiyet
Nitelikli dolandırıcılık suçundan, TCK’nın 158/1-f-son, 52/2-4, 53 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından sanığın mahkûmiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü,
Sanığın, katılana annesinin rahatsız olduğunu, 60.000 TL’ye ihtiyacı olduğunu, 10.000 TL açığı kaldığını söyleyerek borç para istediği, bunun üzerine katılanın bankadan kredi çekerek sanığa 10.000 TL borç para verdiği, sanığın bu borç para karşılığında katılana suça konu HSBC İzmir Çamdibi Şubesine ait 08/06/2011 keşide tarih, 11.000.TL bedelli sahte çeki verdiği, katılanın çekin karşılığı olup olmadığını öğrenmek için bankaya gittiğinde çekin sahte olduğunun anlaşıldığı, bu surette sanığın nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarını işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda,
1)Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz başvurusunun incelenmesinde,
Sanık ikrarı, katılan beyanları ile suça konu çek üzerindeki yazı ve imzaların sanığın eli ürünü olduğuna dair alınan kriminal rapor ve tüm dosya kapsamı karşısında, resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın suçun sübutuna ve lehe hükümlerin uygulanmamasına yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
2) Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz başvurusunun incelenmesinde,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK’nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f) (i) ve (k )bentlerinde sayılan hallerde, adli para cezası belirlenirken, tespit olunacak temel gün, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde asgari bu miktara yükseltilerek belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı kanunun 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması suretiyle tespit edilmesi gerektiği gözetilmeden, 5275 sayılı Kanunun 106.maddesinde öngörülen adli para cezası yerine çektirilecek hapis cezası süresinin belirlenmesi açısından, infazda tereddüt oluşturacak şekilde doğrudan elde olunan haksız yararın iki katı esas alınmak ve sanığın temin ettiği menfaat miktarı 10.000.TL olduğu gözetilmeksizin sanık hakkında fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; adli para cezasına mahkumiyete ilişkin uygulamanın hükümden çıkartılarak yerine, “elde edilen menfaat de dikkate alındığında sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 158/1-f, son maddesi gereğince “1000 gün” adli para cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 52/2 maddeleri gereğince günlüğü 20.00 TL’den hesap edilmek üzere sonuç olarak “20.000.TL” adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.