Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2015/10002 E. 2016/1153 K. 08.02.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/10002
KARAR NO : 2016/1153
KARAR TARİHİ : 08.02.2016

Tebliğname No : 4 – 2014/157518

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Mustafakemalpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/02/2014
NUMARASI : 2012/524, 2014/70
SANIK : A.. S..
SUÇ : Nitelikli mala zarar verme

Nitelikli mala zarar verme suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmü, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, tiner kullandıktan sonra mağdura ait işyerine girerek içeride ateş yakıp mağdurun işyerine zarar verdiği, böylece nitelikli mala zarar verme suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda, sanık ve mağdur beyanları, ekspertiz raporu, görgü tespit tutanağı, yakalama tutanağı ile tüm dosya kapsamına göre, suçun sanık tarafından işlendiği sabit olmakla bu gerekçelere dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik bulunmamıştır.
Hüküm kurulurken, hesaplamanın usul ve yasaya uygun olarak yapılmış olması karşısında tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
28/06/2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 65. maddesiyle, 5237 sayılı TCK’nın 152/2-son maddesinde yapılan değişikliğe göre, mala zarar verme suçunun yakarak, yakıcı veya patlayıcı madde kullanılarak işlenmiş olması halinde arttırım miktarının öngörüldüğü bölümde yer alan, “verilecek ceza iki katına kadar artırılır” cümlesindeki “iki katına” ibaresinin çıkartılarak yerine “bir katına” ibaresinin eklenmiş olması karşısında ve mahkumiyet kararındaki arttırım oranı da dikkate alınarak, söz konusu yasa değişikliğine göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca, hükmün BOZULMASINA, 08/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.