YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/23569
KARAR NO : 2015/32502
KARAR TARİHİ : 21.12.2015

Tebliğname No : 15 – 2013/227529

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Ankara 16. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 07/05/2013
NUMARASI : 2012/55, 2013/172
SANIKLAR : A.. B.., İ.. F.., C.. A.., M.. C.., Ş.. S..
SUÇ : Dolandırıcılık

Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar A.. B.. ve Ş.. S.. müdafileri ile sanıklar M.. C.., İ.. F.., C.. A.. tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık M.. C.. hakkında verilen hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda verilip 23/05/2013 tarihinde tebliğ olunan 07/05/2013 tarihli mahkumiyet hükmüne yönelik, sanığın yasal süresi geçtikten sonra yaptığı, 31/05/2013 günlü temyiz inceleme başvurusunun, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanıklar Ş.. S.., İ.. F.., C.. A.. ve A.. B.. haklarında verilen hükümlere yönelik incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 14.10.2008 gün ve 49/219 sayılı kararında da açıklandığı üzere ceza yargılamasının amacı, somut gerçeğin ortaya çıkarılması olup bunun için başvurulan kanıtlama araçlarından biri de belgelerdir. Yargılama makamları suç isnadı nedeniyle oluşan uyuşmazlığı çözümlerken ele geçirilen ve kendiliklerinden getirtilen ya da iddia ve savunma doğrultusunda sunulan belgelerin güvenirliğini de denetlemek durumundadırlar. Güvenilirliğin denetlenebilmesi için, belgenin aslının veya bunun olanaklı olmaması halinde de aslına uygunluğu yetkili makam veya kişilerce onanmış örnek ya da kopyalarının dosyaya konulması gerekir.
Bu açıklamalar ışığında; dosya içerisinde bulunan ve başka bir soruşturma evrakından ayrıldığı anlaşılan soruşturma evraklarının, onaysız fotokopi olduklarının anlaşılmış olması karşısında; bu evrakların asılları ya da onaylı suretleri getirtilip dosya içerisine konmadan onaysız evraklara dayanılarak hüküm kurulması, suretiyle CMK’nın 217. maddesine muhalefet edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanıklar A.. B.. ve Ş.. S.. müdafileri ile sanıklar İ.. F.. ve C.. A..’in temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 23/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.