YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/23543
KARAR NO : 2015/27094
KARAR TARİHİ : 18.06.2015
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, hakaret, tehdit, yaralama
HÜKÜM : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Katılan sanık … hakkında …’a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
5271 sayılı CMK’nın 231. maddesine göre verilen ve davayı sonuçlandırıcı nitelikte olmayan “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ilişkin karara karşı aynı kanunun 231/12. maddesine göre itiraz yolu açık olup temyiz olanağı bulunmadığı, sanık hakkında verilen, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara karşı sanığın yaptığı itiraz üzerine, Zonguldak 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nin yaptığı inceleme sonucunda verdiği ret kararı ile verilen hükmün kesinleştiği anlaşıldığından, katılan sanığın temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Katılan sanık … hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından, sanık … hakkında kasten yaralama suçundan, sanık … hakkında kasten yaralama ve hakaret suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
5271 sayılı CMK’nın 231. maddesine göre verilen ve davayı sonuçlandırıcı nitelikte olmayan “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ilişkin karara karşı aynı kanunun 231/12. maddesine göre itiraz yolu açık olup, temyiz olanağı bulunmadığından, 5271 Sayılı CMK’nın 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda kanun yolunda merciin belirlenmesinde yanılma, başvuran sanığın haklarını ortadan kaldırmayacağından temyiz dilekçesinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile görevli ve yetkili ilk derece mahkemesince itiraz konusunda inceleme yapılması için, dosyanın incelenmeksizin iade edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na GÖNDERİLMESİNE,
3-Katılan sanık …’ın katılan …’a yönelik mala zarar verme suçundan mahkumiyetine ilişkin hükmün temyiz incelemesinde;
Mala zarar verme suçu başkasının mülkiyetinde bulunan taşınır veya taşınmaz malın kısmen veya tamamen yıkılması, tahrip edilmesi, yok edilmesi, bozulması kullanılamaz hâle getirilmesi veya kirletilmesiyle oluşur. Bu bakımdan, söz konusu suç, seçimlik hareketli bir suçtur. Yıkma, yalnızca taşınmazlar için söz konusudur. Taşınmazın önceki kullanış biçimine uygun olarak bir daha kullanılamaz duruma getirilmesini ifade eder. Yok etme, suça konu şeyin maddî varlığını ortadan kaldırmaktır. Bozma, suça konu şeyin, amacına uygun olarak kullanılması olanağını ortadan kaldırmaktır. Kirletme, başkasının binasının duvarına yazı yazmak, resim yapmak, afiş ve ilân yapıştırmak şeklinde gerçekleştirilmektedir.
Somut olayda; katılan sanıklar, …, …, … ile katılan …’i ilçe merkezinde bulundukları esnada katılan sanık … ile karşılaştıkları, taraflar arasında önceye dayalı husumet bulunması nedeniyle kavgaya etmeye başladıkları, kavga sırasında katılan sanık …’nin, katılan …’in telefonunu yere atarak kırdığı anlaşılmakla, eyleminin mala zarar verme suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Katılan …’un, katılan sanık …’a karşı kasten yaralama eyleminin bulunduğu ancak …’un yaşının küçüklüğü nedeniyle kasten yaralama suçuna ilişkin olarak dosyanın tefrik edildiği, mahkeme gerekçesinde, sanıklar arasında çıkan kavgada ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespit edilemediğinden bahisle bu durum sanıklar lehine kabul edilerek sanıkların tamamı hakkında haksız tahrik hükümleri uygulandığı belirtilerek sanık hakkında kasten yaralama suçundan haksız tahrik indirimi yapıldığı halde, katılan …’a yönelik mala zarar verme suçundan dolayı haksız tahrik indirimi yapılmaması suretiyle çelişkiye de düşülmüş olunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık …’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 Sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.