Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2014/23341 E. 2015/26956 K. 17.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/23341
KARAR NO : 2015/26956
KARAR TARİHİ : 17.06.2015

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mala zarar verme suçu başkasının mülkiyetinde bulunan taşınır veya taşınmaz malın kısmen veya tamamen yıkılması, tahrip edilmesi, yok edilmesi, bozulması kullanılamaz hâle getirilmesi veya kirletilmesiyle oluşur. Bu bakımdan, söz konusu suç, seçimlik hareketli bir suçtur. Yıkma, yalnızca taşınmazlar için söz konusudur. Taşınmazın önceki kullanış biçimine uygun olarak bir daha kullanılamaz duruma getirilmesini ifade eder. Yok etme, suça konu şeyin maddî varlığını ortadan kaldırmaktır. Bozma, suça konu şeyin, amacına uygun olarak kullanılması olanağını ortadan kaldırmaktır. Kirletme, başkasının binasının duvarına yazı yazmak, resim yapmak, afiş ve ilân yapıştırmak şeklinde gerçekleştirilmektedir.
Mağdur sanık …’in, evlerinde çıkan tartışma sırasında eşi mağdureyi adli raporuna göre basit şekilde yaraladığı, bu nedenle çıkan tartışma sırasında mağdur sanık …’ın, olaydan sonra elde edilemeyen ve silahtan sayılan bir cisimle eşinin akrabası olan mağdur sanık …’yü adli raporuna göre basit şekilde yaraladığından bahisle kamu davası açılmış ise de dosyada mevcut … Ruh ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesinin 27/09/2012 tarihli raporunda özetle; …’in yapılan muayenesinde “Bipolar Affektif Bozukluk” isimli psikotik özellikli bir akıl hastalığına düçar olduğuna, bu sebeple işlediği iddia edilen suçların hukukla anlam ve sonuçlarını algılama ve davranışlarını o an için yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişmediği gerekçesiyle TCK’nın 32/1 maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına dair karar ile mağdur sanıklar … ve … hakkında “mağdur sanık …’i kasten yaralama” suçundan TCK’nın 86/2-3.e, mala zarar verme suçundan TCK’nın 151/1 maddeleri uyarınca cezalandırılmaları talep edilmiş ise de mağdur sanık …’in cezai sorumluluğun olmadığı olay tarihinde panik atak geçirdiği, yaptığı eylemlerin farkında olmayarak eşini tehdit edip mağdur sanıklar …,…. ın üzerine süratli bir şekilde araç sürdüğü, sanıklar Muzaffer ve Hakan’ın sanığı durdurmak için hareket ettikleri yasal savunma durumunda oldukları gözönüne alınarak TCK’nın 25/1, CMK’nın 223/3-b maddeleri uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına dair kararda bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık … müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 17.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.