Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2014/19129 E. 2017/6024 K. 14.02.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/19129
KARAR NO : 2017/6024
KARAR TARİHİ : 14.02.2017

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/2, 43/1, 62, 52/2, 52/4, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın Isparta Yüksek Öğretim Vakfının 2. başkanı olarak görev yaptığı, vakıf tarafından 20/04/2008 tarih ve 34 nolu karar uyarınca sanığa bankalarda hesap açma, açılan hesaplardan para çekme, ihtiyaç halinde vakıf elemanlarına avans ve yolluk vermesi konusunda yetki verildiği, sanığın bu süre içerisinde vakfın hesabından avans adı altında 31/12/2008 tarihinde 49.000 TL, 31/12/2009 tarihinde 14.400 TL, 31/12/2010 tarihinde ise 5.000 TL para aldığı, ayrıca vakfın hesabının olduğu şubeye 28/04/2009 tarihinde yazı yazarak vakfa ait hesaptan, kendi şahsi hesabına 4.000 TL avans olarak aktarılmasını sağladığı, bu paraları vakıf için kullanmayıp şahsi işleri için kullanarak hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği anlaşıldığından suçun oluştuğuna yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin ve sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın, TCK’nın 43/1. maddesi kapsamında, aynı suç işleme kararıyla Kanunun aynı hükmünü değişik zamanlarda birden fazla kez ihlal ederek, katılan vakıftan değişik zamanlarda tahsil ettiği paraları uhdesinde tuttuğunun anlaşılması karşısında, zincirleme suç hükümleri uygulanmayarak eksik ceza tayini;
Kabule göre de;
TCK’nın 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan” yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.