YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/19112
KARAR NO : 2014/18888
KARAR TARİHİ : 17.11.2014
Tebliğname No : 15 – 2013/130239
MAHKEMESİ : Denizli 7. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 06/12/2012
NUMARASI : 2012/739 (E) ve 2012/954 (K)
SUÇ : Dolandırıcılık
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dolandırıcılık suçunun oluşabilmesi için; failin bir kimseyi, kandırabilecek nitelikte hileli davranışlarla hataya düşürüp, onun veya başkasının zararına, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Hile nitelikli bir yalandır. Fail tarafından yapılan hileli davranış belli oranda ağır, yoğun ve ustaca olmalı, sergileniş açısından mağdurun inceleme olanağını ortadan kaldıracak nitelikte bir takım hareketler olmalıdır. Kullanılan hileli davranışlarla mağdur yanılgıya düşürülmeli ve bu yanıltma sonucu yalanlara inanan mağdur tarafından sanık veya bir başkasına haksız çıkar sağlanmalıdır.
Hilenin kandırıcı nitelikte olup olmadığı olaysal olarak değerlendirilmeli, olayın özelliği, fiille olan ilişkisi, mağdurun durumu, kullanılmışsa gizlenen veya değiştirilen belgenin nitelikleri ayrı ayrı nazara alınmalıdır.
Somut olayda; müştekinin, önceden tanımadığı, sanığın evine gelip kapıyı çaldığı, yardım istemesi üzerine 1 TL verdiği, bu sırada sende çeşitli rahatsızlıklar var bunları söyleyeyim dediği, eşinin çalıştığı yeride bilip etki altına almasıyla müştekinin sanığı eve aldığı, sanığın bu defa beze sardığı bir bulgur tanesini çoğalttığını gösterip, evdeki altınlarını da getir bu şekilde çoğaltayım diye söylemesiyle müştekinin para ve altınları getirerek sanığa verdiği, sanığın beze sarıp yarına kadar açma, yarın gelip bakalım diye söylediği o arada altın ve paraları müşteki fark etmeden alarak oradan ayrılması şeklinde gerçekleşen olayda, dosya içeriği ve katılanın aşamalarda süren anlatımı fotoğrafından aralarında husumet ve iftira nedeni olmayan sanığı açıkça teşhis etmesi karşısında sanığın cezalandırılmasının gerektiği gözetilmeden yazılı gerekçeyle beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17/11/2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.