Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2014/18719 E. 2014/20549 K. 08.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/18719
KARAR NO : 2014/20549
KARAR TARİHİ : 08.12.2014

Tebliğname No : KYB – 2014/313361

Dolandırıcılık suçundan sanık A.. K..’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 157/1, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 80 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına, anılan Kanun’un 51/2. maddesi gereğince mağdurun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi koşuluna bağlanarak hapis cezasının şartlı ertelenmesine, sanık hakkında 2 yıl denetim süresi belirlenmesine dair İstanbul 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/12/2013 tarihli ve 2013/241 esas, 2013/607 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 04.09.2014 gün ve 2014-16822/57004 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16.09.2014 gün ve 2014/313361 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
İstanbul 13. Asliye Ceza Mahkemesinin kararı müteakip verilen kararların yok hükmünde olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre, dolandırıcılık suçu bakımından 5237 sayılı Kanun’un 51/2. maddesinde yer alan “Cezanın ertelenmesi, mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hâle getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi koşuluna bağlı tutulabilir. Bu durumda, koşul gerçekleşinceye kadar cezanın infaz kuruntunda çektirilmesine devam edilir. Koşulun yerine getirilmesi hâlinde, hâkim kararıyla hükümlü infaz kuruntundan derhâl salıverilir” hükmünün, aynı zamanda etkin pişmanlık başlığı altında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 168. maddesi gereğince cezadan indirim sebebi olduğu, kanunî bir indirim sebebinin aynı zamanda hapis cezasının infaz edilmiş sayılmasını gerektirecek şekilde erteleme şartı olarak belirlenmesinin mümkün bulunmadığının gözetilmemesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden İstanbul 13. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 13/12/2013 gün ve 2013/241 esas, 2013/607 karar sayılı kararın 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309.maddesinin 4. fıkrasının “c” bendi uyarınca aleyhte etki etmemek üzere BOZULMASINA, bozma nedenine göre müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, 08/12/2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.