YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/17919
KARAR NO : 2014/16876
KARAR TARİHİ : 21.10.2014
Tebliğname No : 15 – 2014/268979
MAHKEMESİ : Eskişehir 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 02/06/2005
NUMARASI : 2003/98 (E) ve 2003/96 (K)
SUÇ : Dolandırıcılık
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hükümlü hakkında kesinleşen 18.03.2003 tarihli hükmün, lehe olan yasanın değerlendirilmesi için verilen 02.06.2005 tarihli ek kararını hükümlünün 10.06.2005 tarihli dilekçe ile incelenmesi talebinde bulunmuş olmasının temyiz isteminde bulunma olarak kabul edileceği, hükümlünün bu talebini inceleme merciinin Yargıtay’ın ilgili dairesi olması nedeniyle Eskişehir 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin inceleme talebinin reddine ilişkin verdiği 14.06.2005 tarihli ek kararının hukuki değerden yoksun olduğu anlaşılmakla, 14.06.2005 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27.12.2005 tarih ve 162/173 sayılı kararında açıklandığı üzere lehe olan yasanın belirlenmesi herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmasını, takdir hakkının kullanılmasını gerektiriyorsa veya cezanın kişiselleştirilmesine ilişkin hükümlerin uygulanması olanağı sonraki yasa ile doğmuşsa, hükümde değişiklik yargılamasının duruşmalı yapılması zorunludur. Evrak üzerinde inceleme yapılabilmesi ise ancak belirtilen haller dışında söz konusu olabilecektir. Hükümlü hakkında lehe olan yasanın saptanabilmesi için takdir hakkının kullanılması gerekeceğinden duruşma açılıp, lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime olanak verecek şekilde kararda gösterilmesi ve tüm bunların gerekçeleri de açıklanmak suretiyle hüküm kurulması gerekirken evrak üzerinde yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlünün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunu’nun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.10.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.