Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2014/16361 E. 2017/6027 K. 14.02.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/16361
KARAR NO : 2017/6027
KARAR TARİHİ : 14.02.2017

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitetikli dolandırıcılık, banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : TCK’nın 158/1-j, 62, 52/2, 52/4, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet,
TCK’nın 245/1, 62, 52/2, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık ve banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın annesi ……’dan 06/08/2010 tarihinde banka işlemlerine yönelik vekaletname aldığı, annesinin 23/08/2010 tarihinde ölmesi ile vekaletname hükümsüz kaldığı halde sanığın 31/08/2010 tarihinde katılan bankanın Kasımpaşa şubesine başvurarak annesi adına 5. 000 TL kredi çektiği, ayrıca yine annesinin ölümünden sonra banka kartını kullanarak hesabından para çektiği ve kredi kartını kullandığı, bu suretle bankaca tahsis edilmemesi gereken bir kredinin açılmasını sağlamak amacıyla dolandırıcılık ve banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçlarını işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda;
1-Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık ikrarı ve tüm dosya kapsamından, sanığın atılı suçu işlediğinin anlaşılması karşısında mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
TCK’nın 245/4 maddesinde atılı suçun üstsoy veya altsoyun zararına işlenmesi halinde ilgili hakkında cezaya hükmolunmayacağının düzenlenmesine rağmen yargılamaya devam edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması,

Kabule göre de;
a)Yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 60 gün olarak tayin edilmesi,
b)Sanığın, bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda aynı suçu birden fazla işlemesi nedeniyle TCK’nın 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
c)Sanığın kredi kartı borcunu ödemiş olduğunun anlaşılması karşısında TCK’nın 168. maddesinin uygulanma şartlarının oluşup oluşmadığının tartışılmaması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.