YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/15997
KARAR NO : 2017/5986
KARAR TARİHİ : 13.02.2017
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 158/2, 62/1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıkla katılanın hemşeri olmaları nedeniyle tanışıklığının bulunduğu, sanığın tanıdıklarının olduğunu belirterek Orman Genel Müdürlüğü, … Genel Müdürlüğü gibi kurumlar bünyesinde gerçekleşecek ihale, satış, kiralama gibi işlerde yardımcı olabileceğini söylediği ve anlaştıkları daha sonra olay tarihinde, birlikte Ankara’ya giderek … Genel Müdürlüğü’ndeki bir ihale ile ilgili olarak sanığın ….’ten emekli olan, çevresinin geniş olduğunu ve …’ta tanıdıkları bulunduğunu söylediği tanık … isimli şahısla katılanı tanıştırdığı, katılanın bu şahsa bahse konu ihalede kendilerine yardımcı olması karşılığında 25.000 ABD doları verdiği ancak daha sonra bu işin gerçekleşmediği, bu şekilde sanığın katılandan yüklü miktarda para alıp üzerine atılı nitelikli dolandırıcılık suçunu işlediği iddia olunan olayda;
5237 sayılı TCK’nın 158. maddesinin 2. fıkrasındaki nitelikli dolandırıcılık suçunun oluşabilmesi için suç failinin ismen söylemese bile kimden söz edildiğini karşı tarafın anlayacağı şekilde makamı, rütbesi, ünvanı ve lakabını söylediği kamu görevlilerin tanıdığını hatırının sayıldığını, işini yaptıracağını söyleyerek mağduru kandırması gerektiği somut olayda, sanığın aracı olduğu kişi vasıtasıyla Orman Genel Müdürlüğü ve … Genel Müdürlüğü’nde tanıdıklarının olduğundan bahisle haksız çıkar sağladığının kabul olunması karşısında, fiilin, 5237 sayılı TCK’nın 157. maddesi kapsamında basit dolandırıcılık suçunu oluşturacağı gözetilmeden unsurları yönünden oluşmayan aynı Kanun’un 158/2 madde ve fıkrası uyarınca mahkumiyetine karar verilerek fazla ceza tayini,
Kabule göre de;
Kasten işlenen suçtan dolayı hapis cezası ile cezalandırılan sanığın, cezalandırılmanın kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi uyarınca belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmemiş olması,
Kanuna aykırı olup sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 Sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA 13/02/2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.