YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/13189
KARAR NO : 2014/17245
KARAR TARİHİ : 27.10.2014
Tebliğname No : KYB – 2013/179028
Mala zarar verme suçundan suça sürüklenen çocuk Ş.. K..’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1, 31/2, 62 ve 52. (iki defa) maddeleri uyarınca ayrı ayrı 1.320,00 Türk Lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına, netice adli para cezalarının taksitlendirilmelerine ve ödenmemeleri halinde, verilen kısa süreli hürriyeti bağlayıcı cezaların tamamen veya kısmen infazlarına karar verileceğinin suça sürüklenen çocuğa ihtarına ilişkin Ayvalık 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/12/2012 tarihli ve 2012/125 esas, 2012/396 sayılı karar aleyhine dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09/06/2014 gün ve 2013/179028 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Sanığın, suçun işlendiği tarihte on sekiz yaşını bitirmemiş bulunmasına göre, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 106.maddesinin 4.fıkrası gereğince hükmolunan adli para cezalarının ödenmemeleri halinde hapse çevrilemeyeceklerinin gözetilmemesinde isabet görülmediğinden, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Suça sürüklenen çocuk, suç tarihi itibariyle 18 yaşından küçük bulunduğundan, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanununun 106/4. maddesi hükmü karşısında, hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapis cezasına çevrilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulmasının usul ve yasaya aykırı olduğu anlaşıldığından, kanun yararına bozma istemine atfen düzenlenen ihbarname içeriği bu itibarla yerinde görüldüğünden, Ayvalık 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 26/12/2012 gün ve 2012/125 esas, 2012/396 sayılı kararın CMK’nın 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre, hükümde, “ödenmeyen adli para cezasının hapis cezası olarak infazına” paragrafının çıkartılmasına, hükümdeki diğer hususların aynen bırakılmasına, 27.10.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.