YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/123
KARAR NO : 2015/20855
KARAR TARİHİ : 18.02.2015
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mala zarar verme suçu başkasının mülkiyetinde bulunan taşınır veya taşınmaz malın kısmen veya tamamen yıkılması, tahrip edilmesi, yok edilmesi, bozulması kullanılamaz hâle getirilmesi veya kirletilmesiyle oluşur. Bu bakımdan, söz konusu suç, seçimlik hareketli bir suçtur. Yıkma, yalnızca taşınmazlar için söz konusudur. Taşınmazın önceki kullanış biçimine uygun olarak bir daha kullanılamaz duruma getirilmesini ifade eder. Yok etme, suça konu şeyin maddî varlığını ortadan kaldırmaktır. Bozma, suça konu şeyin, amacına uygun olarak kullanılması olanağını ortadan kaldırmaktır. Kirletme, başkasının binasının duvarına yazı yazmak, resim yapmak, afiş ve ilân yapıştırmak şeklinde gerçekleştirilmektedir.
Katılan …’in damadı olan ve eşi ile aralarında boşanma davası bulunan sanık …’nın, bu durumdan kaynaklanan husumet nedeniyle diğer sanık …’u azmettirerek kayınbabası katılana ait aracı yaktırdığı somut olayda;
1-Sanık … hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olarak yapılan temyiz incelemesinde;
Oluşa, dosya kapsamında bulunan tanık beyanları, CD izleme, teşhis ve olay tutanakları ile iletişim tespit tutanaklarına göre; sanığın atılı mala zarar verme suçunu işlediğine yönelik kabul ve uygulamada bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın atılı eylemi, yakarak gerçekleştirmesi karşısında hakkında tayin edilen temel cezada 5237 sayılı TCK’nın 152/2-a meddesi gereğince arttırım yapılmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık … hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olarak yapılan temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın, atılı mala zarar verme suçunu kayınbabası olan katılana karşı işlemesi ve 5237 sayılı TCK’nın 167/1-b maddesinde öngörülen şahsi cezasızlık halinin bulunması karşısında, hakkında 5271 sayılı CMK’nın 223/4-b maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı gerekçe ile mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu aykırılıklar aynı Kanunun 322. maddesi gereğince yeniden yargılamayı gerektirmediğinden sanık hakkında mala zarar verme suçuna ilişkin mahkumiyet hükmünün tamamen çıkarılarak yerine “sanığın, atılı mala zarar verme suçunu kayınbabası olan katılana karşı işlemesi ve 5237 sayılı TCK’nın 167/1-b maddesinde öngörülen şahsi cezasızlık halinin bulunması nedeniyle hakkında 5271 sayılı CMK’nın 223/4-b maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına” ifadesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/02/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.