YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/11669
KARAR NO : 2014/12607
KARAR TARİHİ : 24.06.2014
Tebliğname No : KYB – 2014/148317
Dolandırıcılık suçundan sanık M.. S..’in 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 508/1, 522/1, 81/2 maddeleri gereğince 2 yıl 13 ay 10 gün hapis ve 2.085.538.000 Türk lirası ağır para cezası ile cezalandırılmasına dair Balıkesir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/05/2001 tarihli ve 1999/784 esas, 2001/1102 sayılı kararının infazı sırasında, 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun lehe hükümlerinin uygulanması talebi üzerine sanığın anılan Kanun’un 157. maddesi uyarınca 2 yıl hapis ve 1.000,00 yeni Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 58/2-b. maddesi gereğince cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair aynı Mahkemenin 16/06/2005 tarihli ve 1999/784 esas, 2001/1102 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 11/04/2014 tarih ve 2014/7195/25576 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 05/05/2014 tarih ve 2014/148317 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre;
1- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7/2, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9/3. maddesindeki “Lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir.” şeklindeki düzenleme ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27/12/2005 tarihli ve 2005/3-162-173 sayılı kararına nazaran karar tarihinde; lehe yasanın saptanıp uygulanması, herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmasını, kanıt toplanmasını, takdir hakkının kullanılmasını gerektiriyorsa ya da cezanın kişiselleştirilmesine ilişkin bir hükmün uygulanması olanağı sonraki yasa ile doğmuşsa, hükümde değişiklik yargılamasının duruşmalı yapılmasının zorunlu olduğu gözetilmeden evrak üzerinde karar verilmesinde,
2- 01/06/2005 tarihinden önce işlenmiş bulunan suçlar ile ilgili olarak 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesinde, isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden Balıkesir 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 16/06/2005 tarih ve 1999/784 esas, 2001/1102 sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi gereğince, BOZULMASINA, bozma nedenine göre müteakip işlemleri mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine 24/06/2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.