YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/6594
KARAR NO : 2014/21822
KARAR TARİHİ : 23.12.2014
Tebliğname No : 15 – 2011/292607
MAHKEMESİ : Karşıyaka 5. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/06/2011
NUMARASI : 2009/836 (E) ve 2011/257 (K)
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması,malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı, veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehnetmesi tüketmesi, değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Avlar Pasajının yöneticisi olan sanığın muhasebe kayıtlarına göre görevli olduğu süre içerisinde Cumhuriyet Başsavcılığınca yaptırılan bilirkişi raporuna göre; uhdesinde 6142.73 TL olması gerekirken bu parayı teslim etmeden, bir kısım resmi defter ve belgeleri müştekinin yetkilisi olduğu pasaj yönetiminin muhasebeciliğini yapan mali müşavir H. K..’ın yanında çalışan tanık M.A..’na bırakarak gittiği, tanığın da kendisine bırakılan belgeleri pasaj yönetici yardımcısı olan katılan B. Ş..’ya teslim ettikten sonra, 03/11/2008 tarihinde noterden istifa dilekçesi göndererek görevinden ayrıldığı iddia edilen olayda,
1-Suç tarihlerinde, olaya konu Avlar Pasajında yönetici olan sanığın; soruşturma aşamasında alınan 04.12.2009 tarihli,kovuşturma aşamasında alınan 11.06.2010 tarihli bilirkişi raporları ile yine kovuşturma aşamasında alınan 06.12.2010 tarihli bilirkişi ek raporunda, 03.11.2008 tarihinde istifasından yaklaşık birbuçuk ay sonra 16.12.2008 tarihinde G.. Asansör firmasına 2.590 TL ödeme yapmasının;istifa ettiği tarih itibariyle uhdesinde para bulunduğunun göstergesi olduğunun, uhdesinde kalan paranın azaltılmasına ve kasa açığını kapamaya yönelik bir fiil olduğunun belirtilmesi ve sözkonusu ödemeye ilişkin “para makbuzu” incelendiğinde de, 16.12.2008 tarihinde sanık tarafından ödemenin yapıldığının anlaşılması,
2-Yukarıda birinci bölümde belirtilen 2.590 TL düşüldükten sonra; soruşturma aşamasında alınan 04.12.2009 tarihli bilirkişi raporunda 6.142,73 TL, sanığın üç aylık maaş alacağı tutarı 2.250 TL ile yukarıda birinci bölümde sözü edilen 2.590 TL düşüldükten sonra;kovuşturma aşamasında alınan 11.06.2010 tarihli bilirkişi raporunda 1.074,42 TL ve yine kovuşturma aşamasında alınan 06.12.2010 tarihli bilirkişi ek raporunda 164,04 TL paranın sanığın uhdesinde kaldığına yönelik tesbitlerin yer alması,
3-Dosyada mevcut 19.06.2007 tarihli gazete kupüründeki sanığın pasaj adına fatura ettiği telefon numarasını vermek suretiyle” yapı kooperatiflerine tasfiye ve danışmanlık hizmeti verilir” şeklindeki ilan ,bu ilanda verilen … numaralı telefonun “A… Pasajı” adına fatura edildiğine dair 26.04.2007 ve 21.10.2008 tarihli faturalar, bu ilanın parasının pasaj tarafından ödendiğini gösteren 18.06.2007 tarihli Güven reklam ve tanıtım hazırbeton aracılık hizmetleri firmasınca düzenlenen tahsilat makbuzu ve A..Pasajı 501 numaralı yönetim odası kira bedellerinin ödendiğine ilişkin gider makbuzları dikkate alındığında,sanığın kendi kişisel işleri için yöneticiliğini yaptığı A.. Pasajının paralarını harcadığının ve yönetim odasını kişisel işleri için kullandığının anlaşılması, karşısında,suç işleme kastı ile hareket ettiği belirlenen sanığın, atılı suçu işlediği sübuta erdiği halde, mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraat kararı verilmesi
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 Sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 Sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.