Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2013/5972 E. 2014/21912 K. 23.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/5972
KARAR NO : 2014/21912
KARAR TARİHİ : 23.12.2014

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması, malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı, veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehnetmesi tüketmesi, değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkâr etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Suçun, meslek ve sanat, ticaret veya hizmet ilişkisinin ya da hangi nedenden doğmuş olursa olsun, başkasının mallarını idare etmek yetkisinin gereği olarak tevdi ve teslim edilmiş eşya hakkında işlenmesi hâlinde, nitelikli hali oluşmaktadır.
Sanığın Coca-cola ürünlerini … Bölgesinde satan katılan şirkette kasiyer -satıcı olarak görev yaptığı, görev yapıtığı süre içerisinde yapmış olduğu satışlardan elde eddiği toplam 15.896,13 TL’yi katılan şirkete ödemesi gerekirken ödemeyerek mal edindiği somut olayda, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine ancak;
1-Sanığa yüklenen suçtan ceza uygulamasında 43/1.maddesi uyarınca artırım yapılırken hapis cezasının artırılmaması, 7 gün karşılığı adli para cezasından TCK’nın 62. maddesi gereğince 1/6 indirim yapılırken 5 gün yerine 6 gün olarak belirlenmesi ve sonuç cezanın 1 yıl 3 ay hapis ve 100 TL adli para cezası olarak belirlenmesi gerekirken 1 yıl 3 ay hapis ve 120 TL adli para cezasına hükmedilmesi,
2-5237 sayılı Kanun’un 53. maddesinin 1. fıkrasının “c” bendinde yer alan hak ve yetkileri kullanmak yönündeki yoksunluğun, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar, üstsoyu ile diğer kişiler yönünden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar sürmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle, 5320 sayılı kanun’un 8/1. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı cmuk’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün ikinci fıkarasında yer alan ”1 yıl hapis” ibaresi çıkartılarak yerine ”1yıl 6 ay hapis” ibaresinin eklenmesi, üçüncü fıkrada yer alan ” …6 gün karşılığı taktiren 20 TL den 120 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,” kısmının çıkartılarak yerine ”5 gün karşılığı TCK’nın 52/2. maddesi gereğince adli para cezasının bir günlüğü 20 TL den paraya çevrilerek 100 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına,” ibaresinin eklenmesi, hüküm fıkrasından 5237 sayılı kanun’un 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından tamamen çıkarılıp yerine, “53. maddenin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın “c” bendinde yer alan, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi, suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.