YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/5795
KARAR NO : 2014/18674
KARAR TARİHİ : 12.11.2014
Tebliğname No : 11 – 2011/179757
MAHKEMESİ : Antalya 12. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/01/2011
NUMARASI : 2009/1743 (E) ve 2011/10 (K)
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıklar hakkında, görevde bulundukları süre içerisinde yaptırdıkları dış cephe boyası ve izolasyon işleriyle ilgili olarak, 28.06.2010 tarihinde dosyaya sunulan bilirkişi raporu gereğince, ayrıca şikayet dilekçesinde belirtilen sığınağın özel kreşe dönüştürülmesi sonucu tüketilen elektrik bedeli ve kayıtlardaki diğer usulsüzlüklerle ilgili zamanaşımı tarihine kadar, üzerlerine atılı hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan kamu davası açılması olanaklı görülmüştür.
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması,malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı,veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehnetmesi tüketmesi,değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Sanıkların, Safir Sitesi’nin eski yöneticileri oldukları, görev yaptıkları dönemde, olağan toplantıları yapmadıkları, site sakinlerinden sitenin giderleri için toplamış oldukları paraları usulüne uygun harcamadıkları, yasal defterlerine kaydetmiş oldukları faturalara göre tamirat ve tadilat için yapılan harcamalar toplamının 6.477.98 TL olduğu, ancak yaptırılan bilirkişi incelemesine göre, aynı tamiratın 2.863,19 TL karşılığında yaptırılabilecek nitelikte olmasına rağmen, daha fazla ücrete yaptırılmak suretiyle 4.164,79 TL fazla ödeme yapıldığı, sanıkların herhangi bir araştırma yapmadan ve piyasadan teklif almadan söz konusu tamir ve tadilat işlemlerini fazla ücret karşılığında yaptırdıkları, sitenin ortak kira geliri olarak 600 TL nin sanıklar tarafından site sakinlerinden alındığı ve fayans kırılması için ödendiği beyan edilmesine rağmen, buna dair herhangi bir belgenin ibraz edilemediği, 600 TL nin sanıkların uhdesinde kaldığı, bu suretle sanıklar hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediklerinin iddia edildiği olayda;
Gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması amacına yönelik olarak; bilirkişi heyeti tarafından 06.11.2010 tarihinde dosyaya sunulan raporda, kira geliri olarak tahsil edilen 600 TL’nin boyacı Oğuz isimli şahıs ve fayans kırılması işi için M. D. isimli şahısa ödendiği iddiasının yasal belgeyle ispatlanamadığı belirtilmiş olmasına rağmen, yasal belge almasalar da sanıklar tarafından bahse konu paranın site için harcandığının, dolayısıyla sanıkların uhdesinde olmadığının belirtildiği, ancak Oğuz ve M. D. isimli şahısların kimlik bilgileri tespit edilip tanık sıfatıyla söz konusu ücreti alıp almadıkları konusunda ifadelerinin alınmadığı göz önüne alındığında, bilirkişi heyetinin 600 TL ücretin belge ve beyan olmamasına rağmen adı geçen şahıslara ödendiği kanısına ne şekilde ulaştığı açıklattırılmadan, usulüne uygun olmayan bilirkişi raporuyla, eksik araştırma sonucu yazılı gerekçeyle sanıkların beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.